De argeloze voorbijganger zal het niet opvallen dat aan de straat Achter het Klooster in het buitengebied van Heythuysen onder de rook van Zorgcentrum De Kreppel een heus museum gevestigd is. Sinds kort vermeldt echter een glanzend metalen bordje met het opschrift Museum ‘Pluk de dag’, dat op het twee hectare grote, door hoge heggen omzoomd terrein, daadwerkelijk een museum ligt. En wat voor een museum! Zonder twijfel een uniek overdekt én openluchtmuseum, dat in de verre omgeving waarschijnlijk zijn gelijke niet kent!
Je komt hier ogen en oren te kort
‘Pluk de dag’ herbergt de omvangrijke privéverzameling van rasverzamelaar Frans Nouwen (1951) uit Heythuysen. Een collectie die hij in meer dan veertig jaar tijd heeft opgebouwd. In een aantal grote en kleine gebouwen op het terrein, valt deze opmerkelijke collectie te bewonderen. Ook zijn er allerlei museumstukken van zeer uiteenlopende aard in de openlucht opgesteld, variërend van zeemijnen tot een grote houten fruitpers om er maar een paar te noemen. Alléén al het overdekte gedeelte van museum ‘Pluk de Dag’ telt meer dan duizend vierkante meter met duizenden grote en kleine uitgestalde voorwerpen.
Binnen en buiten kom je echt ogen en oren te kort. De collectie is dan ook niet onder één noemer te vangen; de gigantische verscheidenheid moet je echt met eigen ogen zien. Het is gewoonweg teveel om op te noemen. De vakkundige uitleg van Frans Nouwen, die bij ieder voorwerp een boeiend verhaal weet te vertellen, maakt een bezoek aan Museum Pluk de dag tot een hele aparte belevenis. Het museum van Frans en Marianne Nouwen is enkel op afspraak te bezichtigen, want Frans en Marianne leven wel vóór hun museum maar willen niet dóór hun museum geleefd worden.
Carpe diem
Pluk de dag is de Nederlandse vertaling uit het Latijn van de bekende woorden carpe diem, anders gezegd: geniet van het moment. Dat is wat de voormalige bouwvakker en ex-houder van slachtkuikens Frans Nouwen tegenwoordig ook doet. Zeker nu recente gezondheidsklachten in de vorm van hartproblemen en een jarenlange reumatische aandoening hem met de neus op de feiten hebben gedrukt. Carpe diem betekent voor de zeventig jarige Frans Nouwen echter niet dat hij de dagen relaxend op een terrasje doorbrengt. Dat past niet bij hem; het zit niet in zijn genen. Hij is pas echt in zijn element wanneer hij ergens mee bezig kan zijn. Frans Nouwen is een allround bekwaam vakman die over veel verschillende vaardigheden beschikt. Metselen, stukadoren, tegels zetten, straatwerk, smeden, lassen, houtbewerken, noem het maar op, Frans draait er zijn hand niet voor om.
Tijdens ons bezoek aan zijn museum toont hij zich ook nog eens een goed geïnformeerde museumgids met een uitgebreide kennis van zaken.
Ook die uitdaging gaat hij niet uit de weg.
“Ik had aan een paar uur slaap al voldoende”
Frans Nouwen: “Veel vrije tijd heb ik eigenlijk nooit gehad, of misschien mijzelf nooit gegund. Ik was en ben nog altijd wel ergens mee bezig. Gelukkig had ik altijd aan een paar uur slaap voldoende en zodoende telde mijn werkdag heel wat uren. Als ik al wat vrije tijd had, dan hield ik mij bezig met het opknappen van oude tractoren. Daar ben ik al vrij jong mee begonnen. Dat vond ik vroeger al ontzettend boeiend vanwege de oude mechanische technieken. Ik wilde en wil nog altijd weten hoe iets eigenlijk functioneert. Die interesse in techniek en in alles wat oud is, stond aan de basis van – zoals je ziet- mijn wat uit de hand gelopen verzamelhobby. Na het opknappen van oude tractoren, ging ik door motoren aangedreven machines renoveren. Een grote 26 pk industriemotor, die dienst gedaan heeft in een Franse bierbrouwerij, heb ik helemaal gerenoveerd en deze is nu een van mijn topstukken. Die motor was zó groot dat hij niet paste in een van de bestaande gebouwen en daarom heb ik een oud aandoend houten gebouw, om de motor heen gebouwd.
“Een handelaar krijgt nooit veel vrienden”
Naast het verzamelen van tractoren en motoren ben ik ook allerlei soorten gereedschap gaan verzamelen. Zo valt in ‘Pluk de dag’ bijvoorbeeld een compleet nagebouwde ingerichte antieke smederij te zien. Jarenlang heb ik regelmatig in de weekenden markten en evenementen in binnen- en buitenland bezocht op zoek naar interessante stukken voor mijn verzameling. Altijd kwam ik wel met iets waardevols naar huis. Blijkbaar had ik daar een goed gevoel voor. Een echte miskoop heb ik nooit gedaan. Door eerlijk te onderhandelen met respect voor de verkoper, heb ik mijn verzameling kunnen uitbouwen tot wat die nu is.
Zelf ben ik absoluut geen handelaar; een handelaar krijgt nooit veel vrienden!
Veel van de voorwerpen die ik verzameld heb komen trouwens uit Wallonië en uit Frankrijk.
Mijn liefde ligt echt bij oude techniek. ‘Pluk de dag’ is in de kern dan ook een technisch museum. Het is iedere keer een enorme uitdaging voor mij om een motor die soms meer dan honderd jaar oud is, helemaal te renoveren en weer draaiende te krijgen. Dat vergt veel tijd en energie, maar uiteindelijk lukt het mij wel, hoewel het niet altijd gemakkelijk is.
Mijn museum toont dan ook echt techniek uit een vervlogen tijd en mijn collectie is dan ook zeker interessant voor mensen die iets met techniek hebben maar natuurlijk ook leuk voor mensen die gewoon geïnteresseerd zijn in het verleden.”
“We worden er niet jonger op”
Dat Frans zoveel tijd aan zijn hobby kan besteden, dankt hij zeker ook aan echtgenote Marianne die naast haar huishoudelijke werk samen met Frans zorg draagt voor de grote groente- en siertuin, want die hebben ze ook. Daarnaast moeten de schapen en allerlei soorten kippen, fazanten en pauwen dagelijks verzorgd worden. “Dat alles opgeteld is erg veel werk en we worden er natuurlijk ook niet jonger op,” vertelt Marianne in de fraai ingerichte kantine die op zich zelf al een klein museum is. ”Wij willen dat het binnen en buiten altijd netjes is en dat betekent dat we steeds wel ergens mee bezig zijn. We hebben twee dochters maar die runnen ieder met hun man een eigen landbouwbedrijf. Ze zullen de verzameling van Frans niet gaan overnemen.”
“Hoe dat straks zal gaan, wanneer wij dit niet meer aankunnen, houdt mij ‘s nachts vaak uren bezig,” zegt Frans. “Wie wil en kan zoiets overnemen? Het liefst zou ik ooit alles aan één belangstellende verkopen.”
Een buizerdval met een kip als lokaas
Wandelend door het museum valt ons oog op de meest uiteenlopende voorwerpen waarvan je vaak niet eens weet waar ze toe dienen. Zo demonstreert Frans ons een val om een buizerd levend te vangen. Volgens Frans werd daar vroeger een levende kip als lokaas bij gebruikt. Gevraagd naar het absolute pronkstuk in zijn museum, stelt Frans dat hij eigenlijk al zijn verzamelde objecten topstukken vindt, maar naast de al genoemde motor uit de Franse bierbrouwerij, is de grote Franse Latil artillerietrekker met het bijbehorend kanon duidelijk ook een van zijn favorieten. Deze door Frans grondig opgeknapte combinatie werd volgens zijn zeggen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) bij Verdun ingezet en het is eigenlijk onvoorstelbaar dat een dergelijke combinatie nu gewoon in een verbouwde kippenstal in Heythuysen staat.
Het afgelopen jaar heeft de familie Nouwen vanwege de pandemie geen bezoekers mogen ontvangen. Frans heeft de tijd gebruikt om een aantal zaken in de grote museumloods te herschikken en om de verlichting te verbeteren, vertelt hij, waarbij hij gelijktijdig een schommelende houten boterkist demonstreert die het voor de boerin vroeger mogelijk maakte twee dingen tegelijk te doen.
Museum Pluk de dag; Je moet het gewoon zelf gaan bekijken! Frans en Marianne Nouwen bieden belangstellenden gelukkig de kans hun museum te bezoeken. Een bezichtiging die voor ons in ieder geval zeer de moeite waard was.
Het privémuseum Pluk de Dag van Frans en Marianne Nouwen is enkel op afspraak te bezichtigen. Tel. 06-30715452 of 0475-492637
