VerhalenPieter Knippenberg

Wanneer je toekomst niet meer in Nederland ligt Over de Grens Stan Jakobs heeft zijn draai snel gevonden in Oxford

Heyhuysen / Oxford England

Zijn Limburgse voorgangers in deze serie vertrokken naar verre landen als Hongarije, Aruba , Nieuw-Zeeland, Australië, Curaçao, Oeganda en Singapore. Stan Jakobs (1991) uit Heythuysen, zoon van Diny en Luc Jakobs en jongere broer van Marluuke zocht zijn nieuwe woon- en werkplek echter niet zo ver van huis.

Afgelopen jaar vertrok hij met zijn vriendin Melissa naar universiteitsstad Oxford in Engeland; de stad aan de Thames met de vele colleges waar ooit de populaire tv-serie Inspector Morse werd opgenomen. Het zat de landverhuizers niet direct mee: een aanrijding in Frankrijk op de heenreis, thuiswerken door de coronabeperkingen en veel onduidelijkheid over de naderende Brexit. Desondanks hebben ze hun draai gevonden in de stad met de oudste universiteit van Engeland, hoewel ze hun familie en vrienden in Nederland best wel missen.

“Een relatie op afstand leek ons niets”

Stan Jakobs: “Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de sterren en in het heelal. Dat bracht mij ertoe om na het VWO in Horn in Nijmegen Natuur- en Sterrenkunde te gaan studeren. Bij deze studie heb ik ook mijn vriendin Melissa ontmoet. Melissa wilde na haar promotie heel graag haar droom najagen: verder gaan in de wetenschap. Het is in die wereld echter bijna onmogelijk om dat alleen in Nederland te doen. Je ontkomt er niet aan om minstens één keer in het buitenland te gaan werken. Melissa kreeg een aanbod van de universiteit van Oxford en dat was voor mij de directe aanleiding om ook naar Engeland te verhuizen. Het alternatief – alleen achterblijven in Nederland en een lange-afstandsrelatie aangaan – leek ons allebei helemaal niets. Engeland leek ons, mede door de taal die we goed beheersen, een land waar we graag zouden willen wonen. Toen duidelijk was dat we naar Engeland zouden gaan, waren

de reacties uit onze omgeving uitsluitend positief: ‘wat een mooie kans, ‘prachtig land’ en ‘hou een slaapplaats voor ons vrij’.

 

Van klimaatonderzoeker naar softwareontwikkelaar

Mijn master- en mijn promotieonderzoek heb ik gedaan aan de Universiteit Utrecht. Dit promotieonderzoek ging over de smeltende ijskappen van Antarctica en of ons klimaatmodel bepaalde smeltprocessen goed in kaart wist te brengen. In Engeland heb ik gelukkig snel een baan gevonden als softwareontwikkelaar bij Gigaclear, een bedrijf dat glasvezelinternet uitrolt naar het Engelse platteland. Daar moeten ze het op veel plaatsen doen met zeer beperkt internet, iets wat zeker sinds maart 2020 niet echt meer werkbaar is gebleken met het vele thuiswerken.

Het contact met mijn collega’s verloopt uitsluitend digitaal; ik ben sinds mijn eerste werkdag op 28 september slechts één keer naar kantoor gegaan, daar heb ik toen één directe collega ontmoet! Voor een baan als softwareontwikkelaar is het in principe geen ramp om digitaal te werken, maar je mist toch de informele koffieautomaatgesprekken.

“We hadden ons huurhuisje enkel op een filmpje gezien”

We wonen aan de oostkant van Oxford, net buiten de ring, in de wijk Risinghurst. Dat is een heel rustige buurt met alleen lokaal verkeer en op een paar honderd meter hebben we een mooi parkje, het Shotover Country Park, waar we tijdens de lunch graag even een wandelingetje maken. Ons knusse huurhuisje kan qua afwerking en isolatie wel een opknapbeurt gebruiken, maar het bevalt ons erg goed.

Een internationale verhuizing in coronatijd is trouwens best wel lastig. We hadden het huis enkel op een filmpje gezien

en het is dan heel moeilijk om een idee te krijgen van de buurt waarin je komt te wonen. Ik heb op een internetwebsite gevraagd of mensen konden beschrijven wat voor buurt dit was. Ze vertelden dat het een erg rustige buurt is. Dat is in ieder geval uitgekomen! We gaan elk weekend een flink eind wandelen, minimaal 20 à 25 kilometer. Op die manier verkennen we langzamerhand de directe omgeving van Oxford. Het is mooi wandelen langs de Thames, die Oxford doorkruist. Ook genieten we van de prachtige vergezichten wanneer we over de heuvels wandelen. Elk dorpje dat je tegenkomt heeft mooie stenen huisjes, zeker in de Cotswolds.  Dat geeft ons elk weekend toch een fijn vakantiegevoel.

In Nederland was ik in maart noodgedwongen begonnen met thuiswerken. Wat dat betreft is er nauwelijks iets veranderd. Nu werk ik in mijn werkkamer in Oxford. Het verschil is wel dat we in Nederland gemakkelijk een praatje maakten met de buren of met vrienden in de stad, of op bezoek gingen bij onze ouders. Dat is nu wel allemaal weggevallen. Met videobellen is het tegenwoordig wel makkelijker om in contact te blijven met het thuisfront en elkaar zo op de hoogte te houden van de ontwikkelingen en je ervaringen, maar dat is toch altijd minder spontaan dan in het echt.

 

“Het dagelijks leven voldoet aan de verwachtingen”

We hebben jammer genoeg nog niet veel van het Engelse leven kunnen proeven. Het dagelijks leven voldoet in ieder geval aan de verwachtingen; we verwachtten dat het niet heel anders zou zijn dan het leven in Nederland en dat klopt wel. Wat in ieder geval opvalt is dat we helemaal niks begrijpen van de Britse nieuwsvoorziening. Het journaal besteedt als je geluk hebt 5 minuten aan internationaal nieuws en heeft vervolgens alleen maar items van 10 minuten over kleine lokale wetenswaardigheden. Het was wel tekenend dat op 24 december, toen net de Brexitdeal beklonken was, op BBC1 Cars 3 werd uitgezonden en op BBC2 Beertje Paddington.

In Oxford zit je natuurlijk in een studentenstad maar je merkt dat het verkeer nauwelijks gewend is aan fietsers. Je moet op de fiets heel goed opletten bij het afslaan of bij een kruispunt. De kans is reëel dat je gewoon van de weg wordt gedrukt. Veel wegen in de stad hebben wel een fietsstrook, maar die kan opeens ophouden en dan moet je op de stoep fietsen. Buiten de stad is er soms een smal fietspad  van matige kwaliteit dat heel dicht tegen de rijstroken van de doorgaande weg ligt.

 

Brexit

Omdat we vóór 1 januari 2021 zijn verhuisd hoefden we geen visum aan te vragen, we konden ons gewoon vestigen in Engeland en daar gaan werken.

We hebben wel een pre-settled status aangevraagd, dat is zoiets als een verblijfsvergunning voor 5 jaar. Iedere EU burger die vóór 1 januari 2021 in het Verenigd Koninkrijk woonde kon daar aanspraak op maken. Het was niet nodig om aan bepaalde criteria te voldoen. Nu zou het wel lastiger zijn om te emigreren, aangezien er nu een puntensysteem gehanteerd wordt waarbij ze kijken naar je opleidingsniveau, welk werk je komt doen en of je voldoende spaargeld hebt om eventueel een ontslag zelf op te kunnen vangen.

Het nadeel van zo’n late deal is dat het onmogelijk is geweest om je erop voor te bereiden. Het is nog steeds onduidelijk wat er precies allemaal gaat veranderen, bijvoorbeeld wat betreft zorgverzekering of autoverzekering in het buitenland, roamingkosten van mobiel telefoongebruik, en of het thuisfront nog steeds boodschappenpakketten kan versturen zonder dat de douane alles gaat opeten. Dit is iets wat hopelijk de komende maanden duidelijk gaat worden.”