Van zorgmedewerker naar frietbakker in Grathem!
Vroeg of laat in je leven kan het voorkomen dat je overvallen wordt door loopbaantwijfels of dat je toe bent aan een rigoureuze carrièreswitch. Weertenaar Wim Meulen (1964), die maar liefst 35 jaar lang in diverse functies bij verschillende zorginstellingen had gewerkt, volgde zijn hart. Hij ruilde de zorg in voor de horeca. Wim Meulen: “Het heeft lang geduurd, maar uiteindelijk is een lang gekoesterde wens in vervulling gegaan. Ik heb van mijn carrièreswitch geen spijt.”
Als zestienjarige puber had Wim Meulen zoals veel van zijn leeftijdsgenootjes een bijbaantje. Wim verdiende een zakcentje in een friettent in de Weerter wijk Moesel. “Ik vond dat werk altijd héél leuk en dacht er zelfs over om kok te worden”, zegt Wim Meulen. Hij droomde toen al van het hebben van een eigen snackbar. Jeugdidealen komen echter niet altijd uit. In ieder geval niet direct. Meulen kwam door een zwaar ongeval dat zijn broer trof, in contact met professionele zorgverlening. Het idee om kok worden werd geparkeerd; Wim Meulen koos voor een carrière in de zorg. Hij had van nabij meegemaakt dat het zorgen voor mensen hem veel voldoening gaf. Bovendien leverde werken als zorgverlener hem naast aantrekkelijk werk ook de zekerheid van een stabiel inkomen op. “Voor een beginner op de arbeidsmarkt niet onbelangrijk”, aldus Wim.
Een sprong in het diepe
Na een opleiding tot ziekenverzorgende gevolgd te hebben bij verpleeghuis Sint Camillus in Roermond, studeert Wim Meulen voor Z-verpleegkundige in Gennep. Daarna gaat hij aan de slag in een verpleeghuis in Den Haag. Heimwee naar Limburg doet hem na negen maanden alweer terug keren naar onze provincie. De volgende tien jaar werkt hij als Z-verpleegkundige en teamleider bij Daelzicht in Heel. Hierna volgen nog allerlei functies in o.a. Horst, Roermond en Bakel. In deze Brabantse plaats is hij zeven jaar afdelingshoofd in een verpleeghuis. Na nog eens acht jaar werkzaam te zijn bij de Stichting PSW in Reuver en Weert, gaat het roer definitief om. Zijn persoonlijke omstandigheden veranderen. In 2018 zegt hij de zorg vaarwel en waagt de spreekwoordelijke sprong in het diepe.
Wat hij dertig jaren geleden niet aandurfde, waagt hij nu wel. Wim Meulen koopt zijn eerste frituur in Weert! Snackpoint Kieëntj.
Wim Meulen: “Op internet ging ik op zoek naar een cafetaria dat ter overname stond. Een horecamakelaar attendeerde mij op mogelijkheden in Horn en Weert. Horn vond ik wat ver. De frituur in Weert lag in Keent; de wijk waar ik was opgegroeid en tegenover mijn oude lagere school. Dat gaf direct een goed gevoel. Ik huurde het gebouw en kocht de inventaris. Dat is in de horeca gebruikelijk. De huurbaas zal zich wel afgevraagd hebben of iemand die geen ervaring had in de horecabranche succesvol zou kunnen zijn. Ik heb hem niet teleurgesteld en kon aan mijn verplichtingen voldoen. Na vijfendertig jaar werken in allerlei leidinggevende functies en na de nodige opleidingen gevolgd te hebben, bezat ik voldoende skills. Vanaf de start liep het prima in Weert; mijn omzet nam behoorlijk toe.
Het was er een zootje!
In een stad is het niet zo gemakkelijk om aan horecapersoneel te komen. Er is daar voor jongeren behoorlijk wat aanbod. Dat is een van de redenen waarom ik mijn zaak in Weert verkocht heb. De directeur van Snackpoint wees mij op een leegstaande frituur in Grathem. Ik ben daar gaan kijken en ik heb navraag gedaan of er in Grathem behoefte aan een cafetaria was. Die vraag werd in het dorp met een volmondig ja beantwoord. De locatie aan een doorgaande weg was zondermeer prima. Binnen was het ronduit een zootje. Bah, echt vies. Daar kon en wilde je geen klanten ontvangen. Met mijn achtergrond in de zorg vind ik hygiëne heel belangrijk. Nadat ik besloten had de zaak in Grathem over te nemen, heb ik direct een poetsbedrijf opdracht gegeven het pand grondig te reinigen. Dat was dan ook héél hard nodig. Veel apparatuur bleek kapot te zijn en moest vervangen of gerepareerd worden. Dat is allemaal gebeurd en ook is er nieuwe Ledverlichting aangebracht. In het pand met 32 zitplaatsen, hangen diverse afbeeldingen van Grathemse bezienswaardigheden. Met grote prenten van de kerk, de beide kastelen en de watermolen heb ik ‘Grathem’ binnen gehaald. Nu nog de klanten!
Koop lokaal!
De klandizie loopt een beetje achter bij mijn verwachtingen. ‘Koop lokaal’ is een slogan die mij uit het hart is gegrepen. Willen we ook in kleine kernen voorzieningen als een frituur blijven behouden, dan moet er ook gebruik van gemaakt worden. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt.
Net als voor vele andere horecaondernemers is corona ook voor mij een spelbreker. Ik laat mij er niet door ontmoedigen. Ik prijs mij gelukkig en tel mijn zegeningen. Ik heb een fijne zaak met een leuk en gemotiveerd team. We zitten op een mooie centrale locatie in een gezellig dorp en we hebben geweldige klanten. Geloof mij, de jeugd in Grathem is nog netjes opgevoed en geeft je een compliment wanneer ze lekker gegeten hebben. Dat waardeer ik zeer. Ik heb ervaren dat het ook heel anders kan zijn. Ik ben nu zes dagen in de week in mijn zaak aanwezig en woon nog in Weert. Daar blijf ik voorlopig. Als ik nu naar Grathem zou verhuizen was ik waarschijnlijk zeven dagen in de week full time bezig; dat houdt niemand vol.
“Volg de stem van je hart”
Deze carrièreswitch is goed voor mij geweest. Natuurlijk brengt zo’n drastische overstap ook stress en zorg met zich mee. Ik heb echter van mijn loopbaanverandering geen spijt; integendeel.
Mensen die overwegen iets totaal anders te gaan doen, kan ik alleen maar adviseren de stem van hun hart te volgen. Je hebt vaak veel meer in je mars dan je denkt;
ga die uitdaging dus niet uit de weg”, besluit carrièreswitcher Wim Meulen.
Tekst: Pieter Knippenberg voor Hallo Magazine en Hallo Magazine Online.nl
