Verhalen

Gewone bijzondere mensen: Wies Janssen Heel (1934)

Heel / Midden-Limburg

Als geboren en getogen ‘Haels maedje’ kan alles wat nu, maar zeker ook in het verleden in haar geboortedorp Heel gebeurde rekenen op meer dan gemiddelde belangstelling van Wies Janssen (1934). Door haar liefde voor Heel, Panheel en Pol en door haar interesse in de historie van Heel en omstreken is zij voor veel Heelse inwoners en bestuurders een geliefde vraagbaak bij allerlei historische publicaties over de vroegere gemeente Heel en sinds 2007 ook over de gemeente Maasgouw. Haar uitgebreid archief is meermaals – en ook nu nog – een bron geweest voor allerlei heemkundige geschriften.

Als zij na 35 jaar werken bij de Raad van de Kinderbescherming in Roermond met pensioen gaat, kan zij zich nog meer dan voorheen bezig houden met haar grote liefhebberij, de geschiedenis en meer in het bijzonder de historie van Heel en omstreken.

“Heel is natuurlijk voor mij het belangrijkste, maar ik ben ook breed geïnteresseerd in de wereldgeschiedenis,” beklemtoont Wies Janssen. Een enorme boekenkast in haar woonkamer met louter historische boekwerken vertelt het verhaal over haar brede interesse in geschiedenis. “Ik ben ooit begonnen om de historie van Heel te plaatsen in het grotere geheel van de wereldgeschiedenis. Ik hoop de tijd te krijgen om dat ooit af te maken,” kijkt Wies vooruit.

Geschiedenis

Wies heeft zowel de interesse in geschiedenis als de liefde voor haar geboortedorp met de paplepel mee gekregen. “Mijn ouders waren ook erg geïnteresseerd in de historie en hebben ook al het een en ander verzameld. Zij hebben trouwens een stuk van mijn geschiedenis geleefd, zij hebben immers twee wereldoorlogen meegemaakt. Daarbij waren ze ook erg sociaal betrokken bij alles wat zich in en rond Heel afspeelde. “Mijn grootvader was in 1884 een van de oprichters van Harmonie De Vriendenkrans Heel. Muziek speelde altijd een grote rol in onze familie. Jammer genoeg mocht ik als meisje geen lid worden van de harmonie. De harmonie was in die tijd nog een echt herengezelschap. Een meisje dat een instrument bespeelde paste niet in dat herenbolwerk. Als er een of ander muziekfeest of een andere activiteit was bij de harmonie hebben mijn zussen en ik vroeger wel allerlei hand- en spandiensten verleend. Omdat wij als jonge meiden toch muziek wilden maken hebben we ons destijds aangesloten bij het kerkkoor van juffrouw Neynens waarvan ik inmiddels al ruim zeventig jaar lid ben.”

De kerk en het geloof hebben altijd een grote rol gespeeld in het leven van Wies. De diverse memorabilia in haar woonkamer getuigen van het belang dat Wies hecht aan het katholieke geloof. “Er werd vroeger – en trouwens ook nu nog – regelmatig bij ons aangeklopt als iets voor de kerk gedaan moest worden. ‘Oh dat doen onze kinderen wel’ was de reactie van onze ouders. En eerlijk is eerlijk, we hebben dat ook altijd met plezier gedaan.”

Vrijwilliger

Na haar pensionering heeft Wies bijna tien jaar als vrijwilliger bij het Regionaal Historisch Informatie- en Documentatiecentrum (Rhidoc) gewerkt, eerst in Heel en later in Thorn. “Oud-burgemeester mevrouw Hofman van Heel vroeg mij destijds om orde te scheppen in de stapels foto’s en archiefmateriaal van de gemeente Heel. Dat was natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Later, na de gemeentelijke herindeling per 1 januari 2007, kwamen daar ook de archieven bij van de andere kernen van Maasgouw.”

Heemkring Heel

Tijdens een inwonersavond in maart 2019 opperden Wies Janssen en collega Huub Gijsen – beiden lid van het Comité Oorlogsmonumenten Heel

het idee om een historische wandelroute uit te zetten door Heel. Dat idee werd opgepikt en al gauw was de projectgroep ‘Historische Wandelroute Heel’ een feit.

Uiteindelijk is dit de basis geweest waaruit de Stichting Heemkring Heel is voortgekomen. “Ik ben lid van de Heemkring Heel en voor archiefmateriaal en foto’s kunnen ze altijd bij mij aankloppen.”

Donderdaggroep

Een tijdje geleden heeft een ongeluk met haar uitpuilende archiefkast ertoe geleid dat iedere donderdagmorgen een vijftal gelijkgestemden bij Wies samenkomen om weer orde te scheppen in haar archief. “Mijn archiefkast was omgevallen,” kijkt Wies terug. “Waardoor weet ik niet, maar alles lag natuurlijk door elkaar, een puinhoop. Om weer alles op orde te krijgen komen Thea Hoenen, Corrie Zegers-Peters, Wim Giesen en Jos Ramakers die alles digitaliseert, op donderdagmorgen mij helpen om weer orde te scheppen in mijn archief.”

Dat archief zal ongetwijfeld ooit een aanvulling worden voor het archief van de Heemkring Heel.

De spreekwoordelijke plek achter de geraniums zit er voor Wies beslist niet in. “Ik heb mijn boeken en mijn archief altijd  bij de hand,” besluit Wies Janssen.