Een inzoom op mooie, verrassende en bijzondere objecten in onze regio, waar we vaak zonder op te letten bijna dagelijks aan voorbij gaan. Deze keer: een muurmarkering op de Dorpsstraat 22 in Buggenum
De Maas wordt in Limburg wel eens liefkozend Moder Maas genoemd. Maar soms kan de Maas een echte feeks zijn en treedt ze royaal buiten haar oevers.
Daarvan getuigen de vele waterstenen en muurmarkeringen langs de loop van de rivier, waaruit het nijdige karakter van de Maas blijkt. Een dergelijke muurmarkering treffen we aan in Buggenum op de Dorpsstraat 22.
In de stijl van de voordeur lezen we op ongeveer 2 meter hoogte 'WS 1926', waarbij WS natuurlijk staat voor waterstand. Het streepje geeft aan hoe hoog het water in het jaar 1926 stond. Waarschijnlijk was de hoge waterstand te wijten aan een ecologisch na-ijleffect van de Eerste Wereldoorlog. Door het oorlogsgeweld was het gebied rondom Verdun en de Franse Ardennen ernstig ontbost geraakt en niet in staat de abnormale hoeveelheid winterregen van 1925/1926 op te vangen.
Zo kreeg het neutrale Nederland, weliswaar vertraagd, toch nog een tik van deze afschuwelijke oorlog mee. In het hoge en droge Panningen in Noord-Limburg schreef ondernemer Pius Reijnen op 1 januari 1926 in zijn dagboek:
‘’Een vreselijke watersnood heerst hier in den omtrek. De Maas is sinds 1745 zoo hoog niet meer geweest. Alle dorpen langs de Maas staan geheel onder. De menschen zitten op daken en vragen hulp.
Het vee is bij de boeren tot aan de hals toe uit de stallen gehaald. Veel vee is verdronken, ook menschen. Het ergste hier is nog niet bekend. De koningin met de prins (koningin Wilhelmina en haar gemaal prins Hendrik: red.) is heden Venlo, Blerick komen bezoeken.’’ Misschien een wat dramatisch geschreven dagboeknotitie, van slachtoffers met dodelijke afloop is niets overgeleverd, maar het is ontegenzeggelijk de ergste watersnood die ooit in de Limburgse Maasvallei heeft plaatsgevonden
