Een inzoom op mooie, verrassende en bijzondere objecten in onze regio, waar we vaak zonder op te letten bijna dagelijks aan voorbij gaan. Deze keer: de slangen in de poort van het oude kerkhof in Horn
Het is op het eerste oog misschien vreemd dat in de ingangspoort van het oude RK-kerkhof bij de kerk van Horn twee slangen voorkomen. Eén op het rechter- en één op het linkerpoortje. In de Bijbel heeft de slang een bijzonder slechte naam. Het bekende verhaal van Adam, Eva, een appel en de slang. We hebben aan het verraderlijke onderkruipsel onze verstoting uit het aardse paradijs en de erfzonde te danken.
Niet alleen in de christelijke, maar ook in veel andere culturen is de slang het toonbeeld van listigheid en gemeenheid. Dat komt natuurlijk door de leefwijze van het reptiel: een glibberig wezen, kruipend over de grond, dat zich meestal schuil houdt om onverwacht toe te slaan. Tel daarbij het sisgeluid op en het is duidelijk dat van een dergelijk schepsel niet veel goeds is te verwachten.
Echter de eigenschap van slangen om te vervellen, heeft de mens in een meer positieve zin geïntrigeerd. Het is de groeiwijze van de slang, waarbij hij meestal in één keer uit zijn oude huid kruipt, die vaak als één stuk achterblijft. Het lijkt daardoor alsof de oude slang een nieuwe slang baart. In de esculaap, het embleem van de artsen en de medici, is de gekronkelde slang rondom de staf een symbool van genezing.
Maar het is dus vooral een teken van nieuw leven. Dat verklaart de slangen op de kerkhofpoort. De dood is niet het einde, maar de start van een nieuw leven.
Zelfs een eeuwig leven en hopelijk in de hemel. We zijn door een slang uit het paradijs verjaagd. De symboliek van de slangen op de kerkhofpoort van Horn wil ons doen geloven dat we er uiteindelijk ook weer in terugkeren.
