VerhalenLeon Moonen

HALLO HISTORIE: Een tragisch ongeluk in Nederweert

Nederweert / Midden-Limburg

Met de opkomst van de auto vanaf het begin van de twintigste eeuw nam niet alleen de mobiliteit toe, maar ook het aantal verkeersongelukken. Eind november 1937 vond in Nederweert langs de Zuid-Willemsvaart een dramatisch ongeval plaats. Een verkeersaccident dat in de categorie eenzijdig auto-ongeluk kan worden geclassificeerd. Hoewel er dus geen andere verkeersdeelnemers bij dit ongeval waren betrokken, vielen er maar liefst drie doden te betreuren of zoals een monument ter herinnering aan dit noodlottige ongeluk zegt: "Hier verongelukten in donkere avond drie toegewijde werkers voor de boerenstand." Eén inzittende wist het ongeluk te overleven.

Tankval
De vier betrokkenen waren notabelen uit die tijd en bekende voormannen van de toenmalige boerenorganisatie van de kring Weert: pastoor Peter de Fauwe (63) uit Leveroy, rector Hub Wevers (43) uit Posterholt en wethouder en tevens Statenlid Peter Kessels (53) uit Heythuysen. De overlevende Giel Derks, op het moment van het ongeluk 40 jaar oud, was eveneens uit Heythuysen afkomstig. De heren kwamen van een studiedag van de Jonge Boeren in Weert teruggereden. Ironisch genoeg had autobestuurder Wevers op deze boerenmeeting een toespraak gehouden over beheersing en de noodzaak om soms af te remmen. Ook als chauffeur werd hij regelmatig met het belang van afremmen geconfronteerd, zo had hij zijn publiek voorgehouden. En, schalks wijzend naar zijn metgezellen, eraan toegevoegd zeker nu zo'n gewichtige vracht aan hem was toevertrouwd. Maar ondanks al zijn voorzichtigheid maakte Wever op de terugweg bij Nederweert een noodlottige verkeersbeslissing en nam vlak voor Brug 15 de verkeerde afslag.

Vermoedelijk zal hij door het slechte weer en de beslagen voorruit de natte, glimmende vloer van een tankval voor de oprit van de brug hebben aangezien. Hij denderde met auto en passagiers pardoes de 7 meter hoge walkant af en reed vervolgens het koude kanaalwater in. Rondom Nederweert, een belangrijk militair-strategisch knooppunt van kanalen, waren al omstreeks 1937 vanwege de oorlogsdreiging tankvallen aangelegd, eigenlijk  een palenhindernis. Ze zijn in de volksmond beter bekend als 'aspergeversperring' en vormden een onderdeel van de Peel-Raamstelling. Door de stuwing was er een lichte stroming in het kanaal en werden de levenloze lichamen 50 meter van de gezonken auto gevonden. De koplampen van de auto hebben op de bodem van het kanaal nog enkele uren nagebrand.  Alleen Derks wist zich uit de in het water geraakte tweedeursauto te redden. Eenmaal boven water schoot Peter Geraerts uit Nederweert, die toevallig bij het ongeval uitkwam, hem te hulp en samen bereikten ze de kade. In zijn verdere leven werd Derks wethouder in Heythuysen en lid van Gedeputeerde Staten van Limburg om in 1980 op de gezegende leeftijd van 83 jaar te overlijden.

Gedenksteen
Reeds in 1934 meldden de regionale kranten abusievelijk dat rector Wevers in het ziekenhuis van  Roermond was overleden. Dat bericht moesten zij de dag erna rectificeren. Deze keer was het menens. Niet alleen Wevers, een begenadigd en veelgevraagd spreker, maar ook De Fauwe en Kessels waren regionale beroemdheden en het ongeluk veroorzaakte destijds een schok in Limburg. De provinciale krant 'Nieuwe Koerier' besteedde een halve voorpagina aan het ongeluk en een hele aan de begrafenis.

Ook sommige landelijke kranten brachten het tragische nieuws. Vlak na de oorlog, in 1949, werd een gedenksteen nabij de onheilsplek langs de rijksweg van Weert naar Helmond onthuld. In 1995 is deze hardstenen paal met kruis erop verplaatst naar de andere oever van de Zuid-Willemsvaart, omdat die door een geplaatste vangrail niet meer zichtbaar was. Als die vangrail er in 1937 al was geweest, dan was het hele monument waarschijnlijk niet nodig geweest.

Met dank aan Alfons Bruekers en Johan Slabbers