Dominique Reumkens (32) zoon van Wies Clout en Rik Reumkens en broer van Juliën en Claire Reumkens uit Roggel is (weer) toe aan een buitenlands avontuur. Hij ziet een vacature op het gebied van voedselzekerheid en klimaat bij de Food and Agriculture Organization (FAO) van de Verenigde Naties in Oeganda. Hij is direct enthousiast en besluit eind oktober 2019 te solliciteren.
In februari van dit jaar krijgt hij bericht dat hij per 1 april aangenomen is bij de FAO en hij vertrekt naar Afrika. Momenteel woont hij nog tijdelijk in Entebbe maar hij verhuist op termijn naar de Oegandese hoofdstad Kampala. Hallo Magazine vroeg hem naar zijn motivatie en naar zijn eerste indrukken van dit Afrikaanse land waar hij de komende jaren zal verblijven.
Na het VWO in Horn is Dominique Reumkens na wat omzwervingen in 2008 in Wageningen Internationaal Land- en Waterbeheer gaan studeren. Tijdens deze studie maakte hij een studietrip naar Tunesië en deed een stage in Mozambique. Door deze buitenland ervaringen raakte hij steeds meer geïnteresseerd in het onderwerp klimaatverandering en hij besloot daarom na zijn Bachelor een Master Klimaatstudies te gaan volgen. Tijdens zijn studie in Wageningen ontmoette hij Sanne waarmee hij tot zijn vertrek naar Oeganda samenwoonde in Den Haag.
“Ik had de droom om weer eens terug naar Afrika te keren”
Dominique Reumkens: “Na mijn afstuderen in 2015 ben ik mijn loopbaan gestart bij een klein adviesbureau op het gebied van duurzame energie. Na 1,5 jaar ben ik overgestapt naar Adviesbureau Berenschot waar ik werkte als adviseur op het gebied van water, klimaat en duurzaamheid. Na ongeveer 2,5 jaar hier gewerkt te hebben, had ik het gevoel niet helemaal meer op mijn plek te zitten. Ik miste het internationale aspect, het avontuur. Ook had ik de droom om weer terug te keren naar Afrika. Ik besloot daarom samen met mijn vriendin vier maanden door het oostelijk en zuidelijke deel van Afrika te gaan rondreizen om tijdens deze reis eens rustig na te denken over mijn toekomst.
Na terugkomst in Nederland wist ik het! Graag wilde ik weer een avontuur aangaan in het buitenland. Bovendien had ik tijdens de reis door Afrika de impact van klimaatverandering op het landschap, de natuur en de mensen gezien. Ik wilde mijn kennis over het klimaat graag inzetten om landen en mensen te helpen die door klimaatverandering hard getroffen worden. Mijn plan heb ik uiteraard ook met mijn vriendin overlegd en die was er ook voor in. Toen kwam dus die vacature bij de FAO. Ik heb gesolliciteerd en werd aangenomen.
Nadat ik besloten had om voor die baan te gaan, kreeg ik louter leuke en positieve reacties.
Vrienden, familieleden en collega’s wisten dat ik hier al langer over nadacht, dus het kwam voor hen niet als een complete verrassing. Concreet werk ik nu bij de FAO in Oeganda als Associate Professional Officer op het gebied van klimaat. Mijn vriendin Sanne zal me begin volgend jaar komen vergezellen om hier ook te komen wonen en werken. Daar kijk ik uiteraard naar uit want je mist je dierbaren natuurlijk wel. Gelukkig is er weinig tijdsverschil met Nederland, wat het contact blijven houden met hen een stuk gemakkelijker maakt.”
Wat trekt je zo aan in Afrika?
Dominique Reumkens: “Met veel plezier keek ik terug op mijn stage in Mozambique en op onze gezamenlijke rondreis door Afrika. Afrika is qua oppervlakte gigantisch en er zijn ontzettend veel bijzondere culturen en er is prachtige natuur.
De meeste mensen zijn hier vrolijk en staan heel positief in het leven, ondanks de vele tegenslagen en uitdagingen waar ze vaak voor komen te staan.
Deze combinatie maakt Afrika voor mij een fascinerend en boeiend continent. Daarnaast zie ik ook de enorme potentie van dit werelddeel. De bevolking is jong, slim en innovatief. Ik hoop met mijn kennis en expertise een kleine bijdrage te kunnen leveren aan een betere wereld voor de mensen hier en aan de ontwikkeling van het land in zijn geheel.
Vanwege Covid 19 onder politie escorte naar het hotel
Door de corona crisis kon ik pas begin september afreizen. Bij aankomst in Oeganda moest ik verplicht twee weken in quarantaine. Mijn medereizigers en ik werden onder politie escorte naar een hotel gebracht, zodat we geen contact zouden hebben met de lokale bevolking De quarantaine was uiteraard streng. Elke dag kwamen er mensen van het Ministerie van Gezondheid langs om te vragen of het goed met me ging en om mijn temperatuur op te nemen. Na tien dagen werd ik getest; de uitslag was gelukkig negatief waardoor ik na veertien dagen ‘op vrije voeten’ kwam. Oeganda heeft veel ervaring met infectieziekten, waaronder Ebola, in de afgelopen jaren. De bevolking is gewend aan bijbehorende maatregelen zoals temperatuurchecks, het dragen van mondkapjes en geregeld ontsmetten.
Dit wordt hier dan ook – meer dan in Nederland- gemakkelijk geaccepteerd. Ik woon en werk nu bij een kennis in Entebbe maar als ik een geschikte woning gevonden heb, verhuis ik naar Kampala waar mijn kantoor is. Ook hier is thuiswerken voorlopig de norm!
Kanoën op de Witte Nijl
Entebbe ligt op ongeveer een half uur rijden van Kampala. Het is een stuk kleiner en rustiger dan de grote bruisende hoofdstad Kampala. Entebbe heeft wel alle voorzieningen als supermarkten, banken, restaurants, etc. Het ligt ook heel mooi aan het Victoria meer en is vrij heuvelachtig, waardoor je mooie uitzichten hebt. In het weekend hoeft er niet gewerkt te worden en gaan we geregeld op pad. Zo ben ik met een paar vrienden een weekend naar Jinja geweest, een mooie stad aan het Victoriameer op een paar uur rijden van Entebbe. Je kunt hier raften of kanoën op de Witte Nijl. Helaas is hier momenteel vanaf 21.00 uur een avondklok waardoor alles al vroeg gesloten moet zijn.
Is het leven hier heel anders voor jou?
Het grootste verschil hier is denk ik het weer en de wat meer relaxte cultuur.
Het weer is hier eigenlijk altijd goed, zo rond de 25 graden. Dit geeft een heel ander gevoel en persoonlijk houd ik heel erg van dit klimaat. Daarnaast vind ik mijn leven hier op sommige punten wat meer ontspannen. Nederland kon vaak redelijk druk en gehaast zijn; de mensen hier zijn veel rustiger en het is hier ook vaak veel minder druk. Ik merk dat dit ook een positieve invloed op mijn eigen gemoedstoestand heeft.
Natuurlijk zijn er hier ook uitdagingen en frustraties, waar je tegenaan loopt. Zo valt hier regelmatig de elektriciteit uit en zijn veel instanties erg traag. Ik kan niet zeggen dat ik hier dingen beter of slechter vind,
het is gewoon anders. Maar met geduld en vriendelijkheid en door een praatje met de mensen te maken, kun je hier ontzettend ver komen.
Dat heb ik echt al gemerkt! Ik kan wel zeggen dat ik mij in Oeganda inmiddels aardig thuis voel.”
Over Oeganda
De Republiek Oeganda, is een land op de evenaar in Oost-Afrika dat grenst aan Zuid-Soedan, Kenia, Tanzania, Rwanda en Congo-Kinshasa. Het land werd op 9 oktober 1962 onafhankelijk van het Verenigd Koninkrijk en het ontleent zijn naam aan het koninkrijk Boeganda, dat een deel van het zuiden van het land beslaat waaronder de hoofdstad Kampala. Kampala is de grootste stad van Oeganda en vormt tevens een district. De stad heeft ruim 2 miljoen inwoners. Kampala ligt op 1189 m boven de zeespiegel, vlak bij het Victoriameer. De stad is het economische en bestuurlijke centrum van Oeganda.
Over de organisatie FAO
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (afgekort FAO van de Engelse naam Food and Agriculture Organization), is een gespecialiseerde organisatie van de VN die tot doel heeft om de honger in de wereld te bestrijden. De FAO wil voornamelijk plattelandsgebieden helpen ontwikkelen. De FAO probeert dit op vier manieren te bereiken: door hulp te bieden aan ontwikkelingslanden; door informatie te verstrekken over voeding, voedsel, landbouw, tuinbouw, bosbouw en visserij; door advies te geven aan overheden; en door een neutraal platform te bieden waarop discussie kan plaatsvinden en beleid kan worden ontwikkeld over grote voedsel- en landbouwaangelegenheden.
