Zomer! Tijd om erop uit te trekken. Natuurlijk, dat kan naar het buitenland naar de zon, de zee of naar de bergen, maar ook in ons eigen Limburg en zeker in Midden Limburg is op de fiets genoeg te ontdekken en te genieten. Limburg is voor fietsers ontsloten door de fietsknooppunten waardoor je aan de hand van de knooppuntenbordjes zelf je route kunt kiezen. Je komt op vaak plekken waar je via de ‘normale’ route vaak niet zou komen. Het eerste bordjes van de knooppuntenroute is 25 jaar geleden in Ohé en Laak geplaatst.
Maar wie Limburg van oost naar west of omgekeerd wil doorkruisen komt onherroepelijk de Maas tegen. De Maas heeft binnen de gemeenten Leudal en Maasgouw twee vaste oeververbindingen, de Louis Raemaekersbrug van Roermond met de imponerende skyline van Roermond en de A2-brug bij Wessem met een prachtig uitzicht over ‘de Stadt Wessem’.
“Waar de brede stroom der Maas, statig zeewaarts vloeit”. Kracht en trots klinken uit de regels van ons Limburgs volkslied. Trots op de Maas, zoals Gerard Krekelberg dat in 1909 ook gevoeld moet hebben toen hij het Limburgs volkslied schreef. “Daar is mijn vaderland, Limburg dierbaar oord” de refreinregel van ons Limburgs volkslied. Hieruit klinkt de veilige geborgenheid en de verbondenheid van iedere Limburger met Limburg en de Maas.
Een andere ode aan de Maas bezingt troubadour Harry Bordon in zijn Limburgse evergreen ‘Wie sjoen ós Limburg is’: “Es ein zilvrig lintje is de Maas… wo edere zuderling dae in de vraemde is van druimp”. De mooie kant van de Maas, de lieflijke Moder Maas.
Gelukkig zijn fietsers en wandelaars in Leudal en in Maasgouw niet alleen aangewezen op de verkeersdrukke fietspaden langs de autowegen bij Roermond en Wessem om de overkant van de rivier bereiken. De fietsknooppuntenroutes leiden je onder meer over de fietsbrug bij de stuw tussen Linne en Heel en naar de veerpontjes over de Maas tussen Neer en Rijkel (Beesel), tussen Oolderhuuske en Ool en tussen Ophoven (B) en Ohé en Laak. Een meer ontspannen en tegelijk meer avontuurlijke oversteek van de Maas.
Drs. P. bezong de veerpont al in zijn liedje ‘Heen en Weer’ uit 1973.
We zijn hier aan de oever van een machtige rivier
De andere oever is daarginds, en deze hier is hier
De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland
En dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goed
Want dit is van belang voor als u oversteken moet
De Vogelvlucht
Alle drie de veerpontjes binnen de gemeentegrenzen van Leudal en Maasgouw kennen een bewogen geschiedenis. De Neerse veerverbinding met Rijkel werd opgeheven in 1973 bij het overlijden van veerman Pierre Bongers. Het heeft tot 2002 geduurd voordat opnieuw een veerbootje, nu met de naam ‘De Vogelvlucht’ in de vaart kwam. ‘De Vogelvlucht’ vaart dagelijks van mei t/m september en is alleen geschikt voor fietsers en voetgangers. De opstapplaats in Neer is ter hoogte van de kade in Hanssum en in Beesel in de buurtschap Rijkel. De maximum capaciteit van de veerpont bedraagt 30 personen.
Biej Ool Euver
Tussen het buurtschap Ool en het schiereiland Oolderhuuske bij Roermond vaart van april t/m oktober het pontje ‘Biej Ool Euver’. Deze rivierovergang per veerpont heeft al een geschiedenis die terug gaat tot 1293. Het veer tussen Ool en Beegden was tot halverwege de negentiende eeuw een van de belangrijkste verbindingen tussen beide oevers van de Maas. Pas in 1867, toen de eerste brug over de Maas werd opengesteld, nam het belang van dit veer enigszins af.
Op het einde van de tweede wereldoorlog krijgt het Oolder veer weer een drukke tijd omdat de Roermondse brug in november 1944 door Amerikaanse bommenwerpers zwaar beschadigd is. Pas als de vaste verbinding over de Maas weer hersteld is, loopt het verkeer via de veerpont in Ool weer sterk terug.
Over de naam van het veerpontje ‘Biej Ool Euver’ bestaan tal van sagen en legendes.
Meest voor de hand liggend is dat het er vroeger in de avonduren in Oolderhuuske nogal vrolijk aan toe ging. De veerman zat dan vaak met vrienden te kaarten of er werden sterke verhalen verteld.
Zolang het spel of het verhaal nog niet ten einde was konden de mensen aan de overkant bij het veer zo hard bellen en roepen als ze wilden, maar de veerman kwam niet wat menige passant deed verzuchten:
“Doe bös in Oeal nog neet euver…”.
President Willy Claes
Nadat het veer tussen Wessem en Maasbracht in de tweede helft van de jaren ‘60 overbodig werd door de aanleg van de A2-brug is het fiets- en voetveer tussen Ohé en Laak en Ophoven (B) de enige veerpont binnen de grenzen van de gemeente Maasgouw, vooral bekend en geliefd bij de vele grensoverschrijdende fietsers.
Het oorlogsgeweld in de meidagen van 1940 zorgde ervoor dat het veer tussen Stevensweert en Kessenich (B) in mei 1940 zijn laatste officiële overtocht maakte. Er werden nog wel illegaal mensen overgezet maar tot een geregelde overtocht kwam het niet meer.
Het enige veer dat nu binnen de gemeente Maasgouw nog in de vaart is, is het elektrische voet- en fietsveer 'President Willy Claes’, vernoemd naar Willy Claes, oud-minister van Buitenlandse Zaken in België en oud-secretaris Generaal van de NAVO, dat vaart tussen Ohé en Laak en de Maasdijk in Ophoven. Dit veer vaart iedere dag in de zomerperiode van mei tot oktober.
De maximum capaciteit van de ‘President Willy Claes’ is twaalf personen.
Midden Limburg heeft voornamelijk vlakke fietsroutes, verbonden door de bekende fietsknooppunten. De enige ‘obstakels’ zijn de fietsveertjes maar die zijn eerder een verrijking in de route dan een obstakel.
Op één dag kun je via Leudal en/of Maasgouw in Limburg een stuk vlaai nuttigen, in België een biertje drinken en in Duitsland een schnitzel verorberen. Waar vind je dat nog tegenwoordig? Nou, in Midden Limburg dus!
