Verhalen

“Ik heb het meisje wat moderner gemaakt, vond ik leuker” Marysia ( 11) uit Heythuysen op Rembrandt tentoonstelling in het Rijksmuseum

Heythuysen Rijksmuseum Amsterdam

Op 15 juli, de geboortedag van Nederlands grootste schilder openden maar liefst 693 kunstenaars de tentoonstelling ‘Lang Leve Rembrandt’.

Al deze kunstenaars, jong en oud, amateur of professional brengen met hun werk een eerbetoon aan de grote Hollandse meester die leefde van 1606 tot 1669.

Dit jaar is het dus precies 350 jaar geleden dat hij overleed en vandaar deze tentoonstelling.  In het Amsterdamse Rijksmuseum zijn 253 kinderkunstwerken te zien en één er van is van de elf jaar jonge Marysia Kozlowska uit Heythuysen.

Marysia, een cursiste van Atelier Leudal van Trudy Frenken  is in de finale gekomen met haar werk getiteld ‘Meisje leunend op tafel’. Zij heeft zich laten inspireren door Rembrandts ‘Meisje leunend op een stenen vensterbank’ dat in  Dulwich Picture Gallery in Londen te bezichtigen is

Marysia: “Maandag 15 juli ben ik met mijn moeder naar het Rijksmuseum geweest voor de opening van de tentoonstelling en dat was echt heel leuk. We kregen er lekkere taart omdat het die dag de verjaardag van Rembrandt was. Trudy kon niet mee want ik mocht maar één persoon meenemen. Dat vonden we allemaal best wel jammer. Het was voor mij  de tweede keer dat ik in Amsterdam was. Toen ik mijn schilderij bij het Rijksmuseum ging afleveren, was ik voor het eerst in Amsterdam.

Ik had via Trudy Frenken van Atelier Leudal waar ik één maal per twee weken schilderlessen volg, gehoord van deze schilderwedstrijd en toen Trudy aan ons schildergroepje vroeg wie er mee wilde doen, stak ik direct mijn vinger op. Ik was de enige van mijn groepje. Uit een boek van Trudy met allemaal werken van Rembrandt van Rijn, heb ik een keuze gemaakt. Mijn keuze viel op een vrij onbekend werk van Rembrandt waarop een jong meisje op een vensterbank leunt. Mijn versie van zijn schilderij heet ‘Meisje leunend op tafel’. Ik heb het meisje wel wat moderner gemaakt. Bij mij heeft ze vlechtjes en ook een armbandje. Bij Rembrandt heeft ze dat allemaal niet.

Trudy vertelde mij tijdens het schilderen over de technieken en de stijl van Rembrandt. In mijn schilderij zie je dan ook het voor Rembrandt typische gebruik van licht en donker terug.

 

“Ik kwam in de finale !”

Een foto van mijn schilderij, waar ik een uur of vier aan gewerkt heb, werd opgestuurd naar het Rijksmuseum. Mijn werk kwam tot mijn grote verbazing door de eerste selectie en daarna zelfs tot in de finale.

Nu hangt mijn schilderij tot 15 september in het Rijksmuseum. Daar had ik wel van gedroomd en nu is die droom ook nog eens uitgekomen. Ik ben er ook heel trots op.”

Marysia, die heel bescheiden overkomt en haar antwoorden heel weloverwogen formuleert, gaat komend schooljaar naar groep 8 van BMV De Neerakker in Heythuysen. Ze  was één van de meer dan 8000 inzenders voor de op Rembrandt geïnspireerde zomertentoonstelling met de naam ‘Lang Leve Rembrandt’. De inzenders kwamen uit 95 verschillende landen. Marysia begon al op haar zevende met tekenen en schilderen bij Atelier Leudal en volgens haar moeder Magda zit de creativiteit in haar genen. Op 2-jarige leeftijd was ze al geregeld met pen en papier bezig.

Marysia: “Ik vind het schilderen héél erg leuk en ik wil er ook graag mee doorgaan. De schilderijen van Rembrandt zijn prachtig maar die van Vincent van Gogh met allemaal die streepjes, vind ik ook heel mooi. Ze zijn natuurlijk wel heel anders. Rembrandt schildert meestal personen en bij Vincent van Gogh zie je ook veel landschappen. Later wil ik misschien schrijfster worden en dan wil ik zelf de illustraties in mijn boeken maken.

Zangeres worden lijkt mij trouwens ook wel iets. Ik vind het wel heel jammer dat de opening van de tentoonstelling net in de grote vakantie viel want nu heb ik het mijn klasgenootjes niet kunnen vertellen. De tentoonstelling is nog te bezichtigen tot 15 september en het zou natuurlijk geweldig zijn als  ik na de vakantie met mijn klasgenootjes en de meester en de juf van groep 8 naar het Rijksmuseum zou kunnen gaan om samen met hen naar mijn schilderij en naar de andere schilderijen te kunnen gaan kijken.”

Tekst: Pieter Knippenberg