Voor burgemeester Stef Strous is vrijdag 30 juni 2023 de laatste officiële dag als burgemeester van de gemeente Maasgouw maar blijft nog in functie tot aan de installatie van de nieuwe burgemeester. Eerder, op woensdag 28 juni heeft hij dan al afscheid genomen van de inwoners van Maasgouw, zijn medewerkers en de gemeenteraad van Maasgouw tijdens een bijzondere raadsvergadering en een afscheidsreceptie.
Burgemeester Stef Strous bekleedde bijna 13½ jaar de rol van eerste burger van de gemeente Maasgouw. Daarmee was hij de langst zittende burgemeester in Limburg en was hij dertiende in de landelijke lijst van langst zittende burgemeesters in Nederland.
Op 8 februari 2010 ruilde hij zijn wethouderschap bij de gemeente Weert in voor een functie als burgemeester van Maasgouw. Hij trad daarmee in de voetsporen van oud-burgemeester Frans Wilms en van Ger Kockelkorn die burgemeester Frans Wilms korte tijd verving.
Bij allerlei gelegenheden zowel binnen als buiten de gemeente heeft burgemeester Strous zich in de afgelopen dertien jaar namens de gemeente Maasgouw nadrukkelijk laten zien.
HALLO Magazine stelde de scheidend burgemeester dertien vragen over zijn ambtsperiode in Maasgouw en hoe hij die periode van ruim dertien jaar zelf beleefd heeft.
U heeft zich vóór uw sollicitatie waarschijnlijk eerst goed geïnformeerd naar het wel en wee in de gemeente Maasgouw? Wat gaf destijds de doorslag om te solliciteren? U werd gekozen uit maar liefst twintig kandidaten.
“De aanleiding om te solliciteren was niet direct het feit dat het Maasgouw moest zijn, maar meer omdat de burgemeester van Weert na drie jaar wethouderschap tegen me zei: “Stef, je moet burgemeester worden. Dat ambt is je op het lijf geschreven”. Ik kende door mijn werk in Weert de gemeente Maasgouw vrij goed, met name op het gebied van toerisme werkten we veel samen. Ik zag toen al dat ze in de gemeente Maasgouw de zaakjes goed voor elkaar hadden.
Toen de burgemeesterspost voor Maasgouw vacant werd ben ik naar gouverneur Leon Frissen gegaan en mijn ambitie kenbaar gemaakt. Tot mijn eigen verbazing werd ik na één keer solliciteren benoemd in Maasgouw.
Eigenlijk heb ik Maasgouw pas goed leren kennen toen ik al burgemeester van Maasgouw was.
Wat trof u aan na de aanstelling in 2010? Kwam dat overeen met uw verwachtingen?
“Wat ik aantrof was een college van vijf wethouders met een gemoedelijke stijl van vergaderen. De gemeenteraad van toen heb ik maar één vergadering meegemaakt, toen kwamen nieuwe verkiezingen en een nieuw college. Al van begin af aan had ik de indruk dat Maasgouw er op bestuurlijk vlak wel toe deed. Zeker vanuit de Maasplassen en op toeristisch gebied. In de afgelopen ruim dertien jaar heb ik nooit ervaren, dat Maasgouw een andere rol speelde dan Roermond. Alle bestuurders werden gelijkwaardig beoordeeld en hadden een gelijkwaardige inbreng binnen de Midden Limburgse regio.
Maasgouw heeft altijd redelijk goed haar plannen uit kunnen voeren en altijd een hoog niveau kunnen behouden.”
De verschillende kernen van Maasgouw hebben ook nu nog min of meer hun eigen identiteit behouden. Is omgaan met die verschillen in identiteit wel eens lastig geweest als burgemeester over alle kernen?
“Het duurde in die beginperiode inderdaad wel even voordat je iedereen kent. Toch heb ik die verschillen altijd als plezierig ervaren en heb ook nooit moeite gedaan om die zogenaamde verschillen weg te poetsen. Zo heeft iedere kern toch zijn eigen eigenheden. Ik trof laatst iemand die praatte over de Maasgouwer, maar we hebben geen Maasgouwer heb ik geantwoord wel inwoners Beegden, Heel, Wessem, Thorn Maasbracht enzovoort. Iedere kern heeft zijn eigen karakter en het is ons gelukt om de kracht van die tien kernen te bundelen.”
In de beginjaren van de fusiegemeente Maasgouw luidde het motto: De Maas scheidt niet, de Maas verbindt. Heeft Maasgouw in de afgelopen jaren die verbinding tussen beide oevers waar kunnen maken?
“Wat ik gaandeweg geleerd heb is dat er bijvoorbeeld tussen Beegden, Heel en Linne van oudsher natuurlijke verbanden bestaan door de fietsbrug over de stuw en tussen Wessem en Maasbracht door het gezamenlijke veer over de Maas en dat geldt in meer of mindere mate ook voor de andere kernen. Zo gek was die slogan dus niet. Het is blijkbaar een politiek compromis geweest om ooit Maasbracht, Linne en het Eiland in de Maas met de andere kant van de Maas te verbinden. Persoonlijke heb ik het altijd als een voordeel gezien want in 2004 of 2006 zei de Kamer van Koophandel al dat het voor de toeristische ontwikkeling een voordeel is als aan beide zijden van de Maas één gemeente is. Er is dan maar één aanspreekpunt en dat geldt natuurlijk ook voor de veiligheid, denk maar aan het hoog water.”
In 2016 bent u gestart met de ‘Expeditie Maasgouw’, een persoonlijke expeditie binnen de gemeente. Een zoektocht naar het onbekende binnen Maasgouw. Heeft deze zoektocht u nieuwe inzichten gebracht voor Maasgouw?
“Wat ik heel belangrijk vind is dat je aan burgers en inwoners laat zien dat je geïnteresseerd bent in het wel en wee van de inwoners, ook om de discussie die er speelt over de grote afstand tussen burger en overheid kleiner te maken. Ik ga ervan uit dat de mensen waarmee ik contact heb gehad dit doorvertellen aan familie en bekenden waardoor je de afstand voor iedereen kleiner maakt.
De aanleiding voor die ‘expeditie’ was een informatieavond over de komst van Syrische vluchtelingen waarin voor mij toch wel bijzondere opmerkingen te beluisteren waren. Ik vond dat toen bijzonder en ik stelde mij zelf de vraag of ik onze burgers wel goed genoeg kende. Dat triggerde mij om die expeditie naar de eigen burgers te starten. Het is belangrijk om je als bestuurder zichtbaar op te stellen. Dat adviseer ik ook mijn wethouders. Laat je zien, zorg dat je erbij bent, dan voelen de mensen zich serieus genomen. Dat is de winst van die ‘expeditie’.
Maasgouw heeft in tegenstelling tot veel Limburgse gemeenten nauwelijks last van bevolkingskrimp. Wat maakt Maasgouw volgens u zo’n aantrekkelijke woongemeente?
“Nou, we zijn ook wel eens een tijdje onder de 24.000 inwoners geweest. Maar je ziet overal wel weer een kentering. Er wordt immers weer veel gebouw, bijvoorbeeld in Linne, in Beegden, in Maasbracht, in Stevensweert. Ik denk dat niet alleen Maasgouw aantrekkelijk is om te wonen, maar dat heel Midden Limburg een aantrekkelijke streek is om te wonen. We hebben een goed voorzieningenniveau en goede verbindingen met de rest van Limburg. Je kunt voor je werk bijvoorbeeld gemakkelijk naar Maastricht of naar Noord Limburg. Ik geloof dat sowieso de ‘randen’ van Nederland aantrekkelijk zijn geworden om te wonen.
Kijk eens om je heen hoe mooi onze streek is. Kijk eens naar het Leudal, de Peel, Kemperbroek bij Stramproy maar naar ook de streek rond Roerdalen. Ook voor de kinderen is het een mooie streek om op te groeien.
U hecht veel waarde aan ontmoetingen met inwoners, verenigingen en ondernemers. Hebben die ontmoetingen hun vruchten afgeworpen?
“Ik vind het een essentieel onderdeel van mijn werk als burgemeester om te vertellen wat we doen, waarom we het doen en waarvoor we het doen. Door die openheid is de kans groter dat de bewoners er begrip voor hebben voor wat we doen en waarom we daartoe hebben besloten. Natuurlijk wordt er op social media wel eens gemopperd. Ik krijg ook wel eens berichten dat ergens wat aan gedaan moet worden of dat het allemaal anders moet, maar zelden krijg ik echt negatieve berichten. Ik roep ook mijn wethouders op zich zichtbaar op te stellen. Door zichtbaar te zijn als overheid en interesse te tonen kweek je begrip voor beslissingen die genomen moeten worden.”
Wat waren de hoogtepunten, of misschien beter gezegd, waar denkt u graag aan terug in uw carrière als burgemeester van Maasgouw?
“Wat iedereen zich nog kan herinneren is Koninginnedag 2011, veruit de mooiste gebeurtenis in mijn ambtsperiode als burgemeester van Maasgouw. Ik was nog een jonge burgemeester en moest nog heel veel leren, met name op het gebied van veiligheid. Overal moest je rekening mee houden. Op dat vlak heb ik toen extreem veel geleerd wat ik in de rest van mij carrière goed heb kunnen gebruiken. En natuurlijk het programma waar iedereen aan mee deed. Een heel mooi eigen programma wat we echt zelf hebben opgetuigd, samen met de verenigingen van Maasgouw.
Het was een fantastische dag waar zo’n twee miljoen mensen naar gekeken hebben.
Waar ik ook trots op ben is dat het ons gelukt is om goede raadsvergaderingen te hebben gehad waarin niet op de man maar op de bal gespeeld is. Een college waarin we op basis van vertrouwen en goede stukken tot besluiten zijn gekomen.
Een derde punt waar ik trots op ben is de verbouwing van ons gemeentehuis in Maasbracht. Het heeft misschien wat lang geduurd en er is even de vraag geweest om het gemeentehuis in Heel te verbouwen, maar uiteindelijk is de verbouwing in Maasbracht heel organisch verlopen met een prachtige opening en een open dag waar we meer dan duizend bezoekers mochten begroeten.”
In zo’n lange ambtsperiode waren er natuurlijk ook mindere momenten. Wat waren volgens u de mindere perioden of gebeurtenissen in uw carrière in Maasgouw?
“Wat niet altijd in de pers komt maar waar je als burgemeester toch een taak hebt is als er ergens ellende en verdriet is door ongelukken of anderszins, als bijvoorbeeld een gezin een kind verloren heeft door een ongeluk. Je vraagt natuurlijk eerst of de nabestaanden open staan voor een bezoek namens de gemeente. Meestal wordt dat toch wel gewaardeerd. Je gaat er naar toe met samen geknepen billen maar je merkt toch dat het gewaardeerd wordt als je namens de gemeente en dus namens alle inwoners blijken van medeleven over brengt. Je speelt een beetje de rol die vroeger de pastoor had. Je probeert troost te bieden. Die steun wil ik ook de hulpverleners bieden die bij een dergelijk drama eerste hulp hebben verleend.
Dit is overigens een rol voor alle burgemeesters.”
Het werk als bestuurder van een gemeente is natuurlijk nooit echt af. Wat laat u achter, wat ligt er volgens u nog op de plank?
“Laat ik deze vraag zo invullen. Vanaf dag één dat er een nieuwe bestuurder komt liggen er nieuwe opgaven. Wie had gedacht dat we met corona te maken zouden krijgen? Wie had verwacht dat we te maken zouden krijgen met hoog water en met oorlogsvluchtelingen? Nieuwe opgaven die je niet vooraf kon zien aankomen. Wie weet wat zich nog aandient.
Ik heb me voorgenomen dat alles wat mijn opvolger gaat doen gebeurt naar de inzichten van dat moment. Voor de rest ligt niet zoveel op de plank en hebben we de zaken redelijk op orde denk ik. Hoewel, een gemeente is natuurlijk nooit ‘af’.”
De spreekwoordelijke plek achter de geraniums zal aan u nog niet besteed zijn. Wat zijn uw persoonlijke plannen voor de toekomst?
“Mijn voornemen is om na een vakantie in juli ergens te solliciteren als waarnemend burgemeester. Dat kan in Limburg zijn, maar ook in oostelijk Noord Brabant of Gelderland. Als zich zoiets aandient zal ik daar zeker op reageren. Ik hoop mijn kwaliteiten nog een paar jaar in te kunnen zetten.
Verder wil ik toch ook gaan nadenken om daarnaast leuke dingen te gaan doen. Ik heb wel activiteiten die ik erg leuk vind. Zo heb ik van oudsher vaak aan bonte avonden en cabaret meegedaan.
Dat zou ik graag weer wat meer oppakken. Verder gaan we graag naar musea en wil ik wat meer rust gaan nemen om te lezen.”
Bij gelegenheid van uw afscheid tijdens de bijzondere raadsvergadering en de receptie op 28 juni vraagt u geen persoonlijk cadeau maar een donatie voor een hedendaags spel voor de jeugd in Maasgouw. Waar denkt u dan aan?
“Met dat hedendaags spel voor de jeugd bedoel ik eigenlijk een spel dat door welzijnsorganisatie Wel.Kom wordt aanbevolen omdat zij vinden dat daar binnen Maasgouw wel behoefte aan is. Een spel dat bijvoorbeeld Kindervakantiewerk of scouting of eventueel andere organisaties kunnen gebruiken voor kinderen. Bij dit spel mogen kinderen op een kindvriendelijke manier met pijl en boog op elkaar en op andere doelen schieten. De betreffende organisatie kan dit spel aanvragen en dat wordt dan gebracht en ook weer opgehaald.”
Is er nog iets wat u graag wilt delen maar wat niet gevraagd is?
“Kijk, we zijn een toeristische regio, tenminste daar staan we voor. We hebben als Maasgouw een heel strikt reclamebeleid gehanteerd. Alleen reclame voor evenementen in Maasgouw mogen op borden langs de wegen worden geplaatst. Geen andere reclame.
Als ik vanuit Brabant Limburg binnen kom zie ik allerlei wilde reclame-uitingen waarvoor geen vergunning is verleend en die ook nog eens lelijk zijn en vaak nergens op slaan. In de regio Midden Limburg heb ik dit vaker bij de burgemeester aangekaart maar het is me nog niet gelukt om bij de bestrijding daarvan de handen op elkaar te krijgen. Gelukkig straalt Maasgouw op dat gebied een rustig beeld uit. Het is een detail, maar als je toeristisch wil zijn moet je dat goed voor mekaar hebben.
Maar goed, zo heeft iedere gemeente natuurlijk zijn eigen prioriteiten,” besluit burgemeester Stef Strous.
