VerhalenPieter Knippenberg

Over de Grens: Wanneer je toekomst niet meer in Nederland ligt

Roggel / Leudal / Drouin

Sjaak en Marjo Poels uit Roggel wonen al jaren tevreden bij de ‘Ozzies’  en genieten van de fantastische Australische natuur en de uitgestrekte ‘outback’.

Ze geven ons een inkijkje in de voor- en de nadelen van het leven in Australië.

 

Over de grens

Marjo Poels (52) en echtgenoot Sjaak (56) hebben ruim acht jaar geleden na 15 jaar hun huis aan het Swongspad in Roggel blijvend verruild voor een huis in het Australische Drouin. Ze wonen met hun dochters Matty en Joyce op een perceel van maar liefst 5000 vierkante meter en hebben een prachtig uitzicht op de Gippsland Hills.  Drouin ligt  op 1 1/2 uur rijden van Melbourne. Voor Hallo Magazine vertelt Marjo Poels het verhaal van de emigratie van het gezin Poels naar Australië.

 

Marjo Poels: “De beslissing om te gaan emigreren neem je niet zomaar. Voor ons stond het echter vast dat we niet in Nederland wilden blijven. We waren al vaak in het buitenland geweest en wilden bewust dit grote avontuur aangaan. We hadden moeite met alle sociale verplichtingen en met het belastingklimaat in Nederland.

Ook wilden wij een betere toekomst voor onze twee meiden.  Om te ontdekken of emigreren naar Australië iets voor ons zou zijn, moesten we het uitproberen en dat hebben we gedaan door op bezoek te gaan bij een al eerder naar Australië geëmigreerde broer en zus van Sjaak. We hadden direct een klik met het land.

“Jong as ut die angere twieë  van os geluktj is, den geit ut uch dao achter aug zeker lökke”! 

Eenmaal terug in Nederland lag ons besluit dan ook vast en we dienden een aanvraag voor een permanent visum in. Dat kon nog net omdat we geen 45 jaar oud waren.  Australië werkt met een zogenaamde Skilled Occupation List (SOL). Staat je beroep op die lijst dan kun je een aanvraag indienen. Gelukkig voor ons stonden onze beroepen – loodgieter en Z-verpleegkundige  op deze lijst. Sjaak zijn moeder zei voordat ze stierf “Jong as ut die angere twieë  van os geluktj is, den geit ut uch dao achter aug zeker lökke”! 

 

Ik Vertrek

 

Het programma ‘Ik Vertrek’ bleek geïnteresseerd in ons avontuur en heeft ons diverse malen benaderd om onze intercontinentale verhuizing te filmen. We besloten daar niet op in te gaan omwille van  onze privacy.  Voor ons vertrek hebben we nog een geweldig afscheidsfeest gehouden waarbij dorpsgenoot Ger Frenken nog een leuke buut kwam doen.

Na aankomst in Australië hebben wij zes maanden bij de broer van Sjaak kunnen wonen.  Na drie maanden arriveerden onze spullen in de haven van Melbourne. Het is heel vreemd om dan je hele inboedel weer in een vrachtwagen aan te zien komen aan de andere kant van de wereld, een reis van 17000 km.

 

Sjaak scoorde zijn eerste baan als boiler-maker in Drouin en in die plaats zijn we ook gaan wonen. We wonen op 40 minuten van de zee. Pinguïns komen daar aan land  en  walvissen, dolfijnen en haaien zijn er vanaf de kust zichtbaar.

De huizen zijn hier trouwens stukken goedkoper dan in Nederland maar de bouwkwaliteit is niet te vergelijken met de Nederlandse. Ik heb een baan gevonden als  Disability Support Worker binnen de geestelijk gehandicaptenzorg en Sjaak heeft zijn droom waargemaakt en is in 2015 een eigen loodgietersbedrijf begonnen met als naam SJK Plumbing & Handyman. Dit was de beste beslissing ooit. Vanaf het begin liep het goed en het bedrijf is zelfs uitgegroeid tot een renovatiebedrijf.  Joyce heeft inmiddels een Diploma of Tourism and Management afgerond en Matty zit in het laatste jaar van middelbare school.

 

Wij hebben ons gelukkig gemakkelijk aan kunnen passen De relaxte leefstijl is heerlijk maar voor ons was het erg wennen in het begin.

Hier maakt het bijvoorbeeld niet uit hoe je eruit ziet. Je kunt hier gemakkelijk in je werkplunje naar een vergadering gaan of in je pyjama door de supermarkt lopen.

De mensen zijn heel vriendelijk. Een ozzie is trots op zijn land. Bij de bosbranden van afgelopen jaar was er een geweldige saamhorigheid om samen te redden we wat er te redden viel.

 

Wat maakt Australië voor jullie zo mooi, maar zijn er ook nadelen aan het leven hier?

Marjo Poels: “De natuur is prachtig mooi met tropische stranden en de immense outback. Er zijn dieren die je in Nederland niet kent zoals koala’s en kangoeroes. Het zeewater is zeer helder en de aarde is hier roodkleurig. En dan die heerlijke temperaturen. We leven vooral buiten. Economisch gezien is het goed toeven in dit land. Je betaalt aanzienlijk minder belasting dan in Nederland en de salarissen liggen hoger en daarbij is het levensonderhoud goedkoop. De gezondheidszorg doet niet onder voor Nederland. Auto’s, benzine en diesel zijn spotgoedkoop en je kunt hier zeer uitgebreid winkelen.

Natuurlijk zijn er ook nadelen ten opzichte van Nederland zoals de grote afstanden. Het hebben van een rijbewijs en een auto is een must. Het openbaar vervoer is goed maar niet altijd aanwezig.  En dan de bosbranden. Ze waren de afgelopen twee jaar redelijk dichtbij en hebben hun sporen in Gippsland nagelaten.  We hebben moeten leren leven met die constante dreiging van brand in de zomer en zijn daardoor regen in de zomertijd echt gaan waarderen! Kangoeroes  en wombats zijn de grote gevaren op de weg.

Vanaf het moment dat de avond valt, kunnen ze zo de weg opspringen. En dan de slangen en de spinnen! De kinderen leren hier al heel jong op school hoe gevaarlijk ze kunnen zijn en hoe ze moeten handelen bij een beet van een giftige slang of een spin. Je moet hier niet zomaar iets oppakken maar altijd eerst even de omgeving  scannen op gevaar. De grote vieze spinnen zijn vaak niet gevaarlijk, het zijn de kleine redback en de white tail spider die giftiger zijn.  Maar de nadelen wegen niet op tegen alle voordelen van het leven hier.

 

De beste beslissing in ons leven

De start hier was natuurlijk niet altijd gemakkelijk maar ik mag wel stellen dat we hier nu lekker ingeburgerd zijn. Keren we ooit definitief terug naar Nederland? Wie zal het zeggen?? Ooit zeiden toenmalige vrienden tegen ons dat we onze trots zouden verliezen als we terug zouden keren naar Nederland maar wij durven te stellen dat we er trots op mogen zijn dat we het aangedurfd hebben om deze stap te zetten. Niemand kan ons deze ervaring meer afpakken.  

Voor ons is het een van de beste beslissingen in ons leven tot nu toe.”