LEUDAL: Voordat vocal group Almoos Kloos de laatste Niet Direct avond met dit lied afsloot, hadden alweer heel wat gasten op het toneel acte de presence gegeven. Er was besloten om niet het grand café, maar de kleine zaal van De Bombardon te gebruiken. En die zat helemaal vol.
Gastheer Paul van Dooren was in zijn nopjes en kondigde als eerste Maud van Leeuwen aan.
Dit jonge talent zong twee eigentijdse liedjes, o.a. een van Ed Sheeran, begeleid op keyboard door Jasper Wismans. Ondanks haar jonge leeftijd was haar optreden zelfverzekerd, waarbij ze liet merken dat ze haar stem goed gebruikte en beheerste.
Vervolgens maakte auteur Auke Hulst zijn opwachting. Verrast door het talrijke publiek bood hij een kijkje in zijn persoonlijke geschiedenis en daarmee ook in zijn ontwikkeling tot schrijver. Dat wisselde hij af met stukjes uit zijn boeken en liedjes van eigen hand, die hij zelf van gitaarbegeleiding voorzag. De nadruk lag op het recente Motel Songs, een combinatie van boek en CD die hij publiceerde na een lange reis door de VS. Een belangrijke plek in dat boek is er voor zijn veel te vroeg overleden vader; na diens dood desintegreerde het gezin.
Hij bezocht plaatsen van bekende schrijvers zoals F. Scott Fitzgerald en Ernest Hemingway, en ook van enkele van zijn muzikale helden zoals Jeff Buckley, Kurt Cobain en Prince. Dat alles maakte hij zichtbaar met foto’s die hij zelf tijdens zijn reis had gemaakt. Na zijn indrukwekkend relaas voerde vocal group Almoos Kloos een viertal liederen uit, alle a capella. Eine nette Begegnung werd niet alleen gezongen maar ook uitgevoerd: een herkenbaar gegeven waarin je iemand van lang geleden tegenkomt, niet precies weet wie het is en ook niet weet wat je moet zeggen. Ze sloten af met White winter hymnal, waarbij ze, heel verrassend, zittend op het podium een soort choreografie met de handen uitvoerden.
Na de pauze deed John Hölsgens zijn verhaal. Als deelnemer van het vroegste uur mijmerde hij na over al die mooie avonden die hij had mogen meemaken. Hij sprak de hoop uit dat hij het publiek had vermaakt, geprikkeld en geamuseerd. Zijn profetische gave bleek uit zijn bijdrage aan de 29e Niet Direct, toen hij vraagtekens plaatste bij het functioneren van Halbe Zijlstra; we weten hoe het is afgelopen.
Isis van Cruchten, het tweede jonge talent, schrijft al lang verhalen. Met een afbeelding van Lenin op de achtergrond las ze een stuk voor uit een verhaal waar ze mee bezig is. Gastheer Paul van Dooren prees haar terecht voor de treffende verwoording van het gevoel van beklemming in de voormalige Sovjet-Unie, waar ze haar verhaal situeert.
Geertje Claessen, alias Geertje Grom, vertelde dat ze liever áchter de schermen werkt en deed toen kort uit de doeken hoe ze een flyer voor Niet Direct maakt. Ze kreeg de lachers op haar hand met haar opmerking: “Zo simpel is het, nu kunt u het ook.” (Maar niet heus). Verrassend genoeg bleek ze zelf model te staan voor de vrouwenfiguren op haar flyers. Vervolgens liet ze een aantal voorbeelden zien van haar werk.
Met al deze geweldige optredens was het al later dan normaal toen Almoos Kloos voor een tweede bijdrage verscheen. De mannen van het gezelschap zongen een indrukwekkende versie van In this Heart van Sinead O’Connor. Daarna volgden nog drie liedjes, waaronder het wereldberoemde Music van John Miles. Ze sloten, zeer toepasselijk, af met Goodnight Sweetheart, it’s time to go.
En daarmee kwam de laatste Niet Direct tot zijn afsluiting. Paul van Dooren bedankte alle vaste medewerkers en vooral het publiek: zonder hen had het nooit zo mooi kunnen zijn. Dagmar van Hattem bedankte Paul, Wies Kerbusch en Pierre Boonen namens de stichting Kunst en Cultuur Leudal, en sprak de hoop en de wens uit dat er een nieuw initiatief voor literatuur en muziek zal komen. De stichting zal het met open armen ontvangen!
