Columns

BAAN

Haelen

Ellie waas weg en ich zooj mik en broeëd haole. Niks bezunjers, det doon ich dök zat. Allein waas ich dees reis zoeë bezig mèt miene noewe roman det ich de boeëdsjap ram waas vergaete. Vlak väör sjloetingstied dach ich d'raan. Wie eine gek joog ich op de fiets nao het dörp. De bekkerswinkel waas gesjlaote. Gelökkig waas het personiel nog dao. Alle drie de verkuipsters zelfs. Det waas waal hiel bezunjer. Ze moke de winkel väör mich aop en sjlaote hem weer achter mich. Normaal gesjpraoke zeen het drie loestige dames, mer noe zoog ich det d'r get waas. Ze keke alle drie seup oet de ouge. Ich vroog väörzichtig of ze zoeë bedreufdj keke ómdet ich te laat waas.

 

Det waas het neet, mer ze haje sjlecht noets det eigelik ouch good noets waas. En daoväör wore ze alle drie ein bietje van de légk. Ich vroog of ich ouch moch weite waat d'r loos waas. Det moch. Ein van de drie dames waas extra op häöre vrieje daag kómme zègke det ze ein noew baan haaj. Det vónj ze fijn en rot tegeliek, want ze kós die anger twië eigelik neet misse. En die twië wore blie väör häör, mer vónje het rot väör zichzelf. Zuuj kóste de collega die oetvlaog neet misse, want ze haje het zoeë good óngerein. Die sfeer wole ze neet kwiet op het werk. En zoeë sjtóng ich inèns tösse drie vrouluuj die häör traone lete loupe.

 

Woeë mós ich beginne mét trueste? Mèt ein felicitatie väör die noew baan, dach ich. Fout, det haoldje nog mier verdreet nao baove. Ich kreeg het d'r baar werm van en probeerdje häör alle drie tegeliek te kloppe en mèt wäörd te trueste. Ich haop det nemes ós haet zeen sjtaon. Efeng, nao ein minuut of get waerdje de dames röstiger. Efkes later kóste ze alweer lache. Mèt ein geröstj hert ging ich heivers. Wie ich thoeskwoom, zoog ich det ich mèt det geplaar de mik en het broeëd waas vergaete. Ellie haaj nog ein pak crackers oet ein kerstpakket van zès jaor geleje.

 

2019, waek 13

 

 

Anja Baats-Vossen