Mensen dragen graag maskers. In de zorg zie je dat er een mondkapje wordt gedragen om de ander en jezelf te beschermen. In bepaalde banen draag je een kapje dat je beschermt tegen giftige stoffen. Met de carnaval dragen we vaak ook een masker of we schminken ons gezicht vol bonte kleuren. We willen intens genieten. Het dagelijks leven met zijn sleur en automatisme even ontvluchten.
Er zijn heel wat mensen die in figuurlijke zin ook een masker dragen.
De meeste maskers zijn stoere maskers, sterke maskers, maskers waarmee we aanzien krijgen. Maar als we deze zogenaamde maskers afleggen, komen er kleine en kwetsbare mensen tevoorschijn, mensen die twijfelen, die het veel minder zeker weten dan ze doen lijken
We verschuilen ons, achter die ego’s, kwetsen mensen, beloven gouden bergen, werken ons kapot aan het uiterlijk en materie. Raken op den duur opgebrand, burn out. We laten in onze blindheid kansen van echte en pure liefde liggen, van geborgenheid en geluk. Te laat realiseren we ons dan als het te laat is wat we gemist hebben. Als de andere partner die kostbare banden verbreekt. En vervolgens een ander leert kennen. En jij als mens blijft achter met al die gevoelens.
Zelf betrap ik me er ook op. Je draagt een masker van opgewektheid, om vooral niemand tot last te willen zijn. Om je eigen angst en of eenzaamheid te verbloemen. Hoe vaak gaf u ook niet het antwoord “het gaat goed”, op die gestelde vraag “Hoe gaat het?”. Maar het was alles behalve dat…
Mede ook, omdat vaak zulke vragen uit beleefdheid worden gesteld, en mensen niet veel tijd hebben om echt te luisteren of je antwoord af te wachten.
Jezelf terugvinden achter het masker, jezelf in deze de werkelijkheid met open vizier tegemoet treden. Toen we met corona een masker droegen, leidde het eigenlijk, hoe goed bedoeld ook tot onthechting en eenzaamheid. Ofschoon het goed bedoelt ons beschermde zorgde het ook in het contact tussen patiënten en verpleegkundigen voor afstand.
Ga bij jezelf te rade, wat je kunt veranderen, open je en stel je kwetsbaarder op. Probeer dienstbaar te zijn. En probeer te vechten voor datgene wat telt in het leven, liefde, vriendschap, vertrouwen, hoop. Je hebt een mens nodig die je opvangt, die naar je wilt luisteren, die je draagt en koestert. Vecht ervoor en neem het nooit als vanzelfsprekend aan. Voor je het weet ben je diegene kwijt… met alle gevolgen van dien.
