Van aod op noew verleep in miene kinjertied röstig. Mien moder waas op noejaorsdaag jäörig. Miense die häör kwome felicitere en Zalig Noejaor winse, drónke natuurlik eine borrel, ein citroentje, advokäötje of wienkónjekske. De jaore fieftig waas eine tied van nette ermood. Gewuen miense wore zich nog aan het bekómme van de aorlog. Mien aojers haje mèt väöl meute ein eige hoes kinne boewe wie in 1955 mien zöster waerdje gebaore. Ein derdje kindj fatsuunlik groeëtbringe, wore ekstra köste. Geldj kós mer eine kier waere oetgegaeve, mer zeker neet aan gekkigheid väör Noejaor. Det gebäördje op de dörpe zeker neet. Gelökkig wore dao ouch gein sjpeciaal mésse väör het fiëst. Kinjer ginge waal naeve de däör väör ein leedje te zinge en zoeë get sjlók of ein paar losse cente bie-ein te baedele, ein aoj traditie.
Het idee det op 31 december sjnachts óm twelf oeër ein aod jaor äövergeit in ein noew mook op mich groeëte indrök. Oet de gooj winse die miense taege ein oetsjproke, mook ich op det de wil d'r waas väör alles baeter te make. En ich waas d'rvan äövertuugdj det het ouch ging lökke. Groeëte miense gaove zich neet väör niks ein handj as ze zagte: 'Zalig Noejaor en het allerbèste väör uch allemaol.' Ich kreeg het d'r werm van. Het klónk wie ein bezjwaering die waal mós wèrke. De wörkelikheid is geine vrindj van gooj winse. Dao kwoom ich later achter.
De kómmendje daag sjpraeke mechtige leiders die väöl in de mèlk te brokke höbbe häör gooj winse oet. Impessant belaove ze de kleine man zich in te zitte väör volk, vaderlandj en vrede. De ganse waereldj kiektj mèt wie ze häör bèst doon väör häör wäörd gemaendj te laote äöverkómme. Mesjien móste ze het dees reis èns angers aanpakke. Neet väöroet kieke nao waat ze wille doon, mer trök kieke op waat ze ein jaor geleje höbbe belaofdj. En dan ... och, laot ich mer oetsjeije, ich bèn gein klein wicht miër. Väör alle laezers van Modertaal: Zalig Noejaor en het allerbèste väör uch allemaol. Van Ellie en mich.
2026, waek 1 (laatste dag van 2025)
