‘As werke ein verke woor, dan waar het al lang geslach …’ Det zingtj Gé Reinders in ein leedje woeë mich de titel noe neet van invèltj. Het is ein mysterieus zin, ze kan van alles beteikene. Mien vader waas geine boer, toch haje we eder jaor twië verke väör te maste. Ein waerdje verkochtj aan de sjlechter. Het anger ote we zelf op. Waat det betruftj, kins se mèt recht zègke det ich letterlik ‘van het gans verke gevraete höb.’ Figuurlik kloptj det neet gans, want die oetdrökking beteikentj: ‘Alles höbbe gedaon waat neet dougtj.’
Natuurlik höb ich mich waal èns gedrage of oetgesjtreke wie ein verke.
Of ich waal èns gekaaktj höb wie ein mager verke weit ich neet. Ich neem aan det het zoeë is. Ouch troewes, det ich waal èns ein lui verke bèn gewaest.
De oetdrökkinge hie baove bewieze det het verke zich ein plaats in oos taal haet veroverdj. Logies, het is ein van ós aodste hoesdere. Daobie wore de miense vreuger erg aafhankelik van zien vleis. De oetdrökkinge laote ouch zeen det d’r ein saort haat-leefdje-relatie waas tösse miens en verke. Aan de eine kantj kóste we neet zónger, aan de angere kantj vónje we verke mer vèttig, lui en óngemaneerdj. En erger nog. Eine bier is ein mannelik verke. Mer neume we emes eine bier dan bedoele we det hae eine gietsige is. Eine bier van eine vent is emes dae alles väör zichzelf hèltj. Eine barg waas ein mannelik verke väördet hae waerdje gecastreerdj. Zègke we van eine miens det hae eine barg is, dan is hae òf gietsig òf lómp en boet.
De väörige waek leet ich baove aan de keldertrap ein pan tomatesoep oet de henj valle. Wie det d’r oetzoog, hoof ich hie neet te besjrieve. Ich waerdje kwaod op michzelf en zag: ‘Waat bèn ich toch ein sjtóm verke.’ Ellie bleef hiel röstig. Het is ein boeredochter en zag: ‘Sjtóm verke? Ich sjpraek dich neet taege, al zooj ich het haoje op “sjtóm kaof”. ‘Wiezoeë kaof?’ vroog ich ónnuezel. ‘Ja,’ zag Ellie, ‘kaofsvleis vinj ich lekkerder.’
2021, waek 31
