Ellie en ich kwome de mertj opgeloupe wie we emes hel zoge wegrenne. Eine angere rendje d'r net zoeë hel achter aan. Aan de kantj van het sjtadhoes sjtóng ein gruupke miense. We lepe d'r op aan. In het midde van de groep sjtóng ein aoj dame. Ze jankdje en waerdje getruestj door twië vrouwe. Het waas ós neet drek dudelik waat d'r loos waas. Eine miens mèt eine rollator dae geliek mèt Ellie en ich aan waas kómme loupe, vroog: 'Waat is hie gebäördj?' 'De tas geklauwdj,' zag eine man mèt eine zjwaore, aojerwetse bril. 'Op klaorleechte daag. Ich zoog het gebäöre. Mer emes zitj al achter de sjmaerlap aan.' 'Miene kleinzoon,' zag de dame. 'Ich sjrók mich kepot. Roetsj, en weg waas mien tas.'
'Het zal waal weer eine boetelenjer zeen gewaest,' maendje de brilleman. 'Doe huers allewiel toch niks angers. Ze mótte d'r nog get mier hie op aan haole. Bie ós in de buurt kins se saoves neet mier boete kómme. En as se diene fiets väör de däör dörfs te zitte, bès se hem ein oer later kwiet.' 'En ze pakke ós ouch nog alle baantjes aaf,' zag de man mèt de rollator. Het klónk asof hae de brilleman wool vore.
Dae hapdje. 'Baantjes aafpikke? Dachs doe echt det die boetelenjers wèrke?
Nog neet eine. Die kriege allemaol ein oetkiering. En ein hoes d'rbie. Compleet ingerichtj, mèt wasmesjiën en kläöre tv. En aeve good nog op klaorleechte daag rouve en de voelik oethange. Ich kan geine boetelenjer mier zeen.'
'Dan mós se dich de bril toch èns poetse.' Die fien opmerking van de man mèt de rollator veel ein bietje weg, want de kleinzoon waas trök. Mèt de tas. 'Estebleef, oma. 'Wie ich det jónk haost te pakke haaj, goeëdje hae de tas van zich aaf. Alles zitj d'r nog in.'
'Haats se hem aeve good mer flink op die pens gehouwdj,' zag de brilleman. 'Het waas zeker eine boetelenjer, of neet?' De kleinzoon haoldje de sjouwers op. 'Eine van hie oet de binnesjtad. Dae zoot op de basissjoeël bie mich in de klas.'
2019, waek 47
