ColumnsFrits Criens

Column Modertaal: EDER NAODEIL HAET ZIEN VÄÖRDEIL door Frits Criens

Midden Limburg

Ich mós aan Cruyff dinke. Ellie en ich zote op ein sjtil terras. Ouch zónger huerapparate kós ich de twië dames naeve ós letterlik volge. 'Miene miens hètj Ger,' zag de vrouw mèt het Meijels accent. 'Det is dan ouch toevallig,' zag de anger mèt de raoze bodywermer. 'Dae van mich hètj ouch Ger. Het is miene twiëdje. Miene ierste partner waas Jo.' Het bleef hiel aeve sjtil. 'Is Jo jónk gesjtorve?' vroog de Meijelse väörzichtig.

'Nae, nae,' zag de raoze bodywermer.

'We zeen gesjeije.' 'Het liektj mich erg,' zag de Meijelse, 'as se gedumptj waers.' De ober haaj häör óngertösse eder ein glaas rosé gebrachtj. 'Of het erg is, weit ich neet,' antjwaordje de raoze bodywermer. 'Ich bèn neet gedumptj. Gezóndjheid.' Ich huerdje de glaze taege-ein tikke.

 

'Ich höb Jo d'roet gebonzjoerdj. Dae waas saoves noeët thoes. Maondjig biljare, dinsdig repetitie väör het koeër en woonsdig väör de famfaar. Dónderdig training van het foetballe. Vriedig nao het doevelokaal en zaoterdig kaarte. En sunjes waas d'r altied get angers. Mót ich det acceptere! Waat zoojs doe gedaon höbbe?' 'Ich?' sjnoefdje de Meijelse. 'Ich haaj hem bie de voelnis gezatte. Doe woors zeker blie det se van dae kaerel aaf woors?' De raoze bodywermer sjnaof wie ein ónrestig paerd. 'Van hem aaf zeen? Doe geluifs nog in sjprookjes. Gouw genóg naodet we oetein wore, zoog ich Jo mier aovendje per jaor as wie we getrouwdj wore. Op verjäordaag en allerlei familiefiëste. Want waat bleek wie ich get kreeg mèt Ger? De noew vrouw van Jo is ein zöster van Ger.'

 

De Meijelse begós vraemdj te lache. 'Dus diene ex is noe dien sjoeënbroor?' 'Nae, nae,' waerdje de raoze bodywermer aaf. 'Väör det te väörkómme bèn ich ekstra noeët mèt Ger getrouwdj.' 'Kinne doe en Jo waal nog door ein däör?' vroog de Meijelse. 'Door ein däör kinne?' bloos de raoze bodywermer.' 'Hae zuut mich letterlik en figuurlik neet sjtaon. Ich höb d'r boekpien van as ich mèt Ger nao ein fiëst mót. Mer det is noe gelökkig aafgeloupe. Waat det aangeit, bèn ich blie mèt corona.'

 

2020, waek 31

 

Frits Criens

Frits: stadsdichter van Leudal, publiceert proza, poëzie, light verse en toneel in ABN en dialect. Zijn column Modertaal was bijna een kwart eeuw lang een van de hoogtepunten in Dagblad de Limburger. Ernst en humor zijn twee gelijkwaardige elementen in zijn werk, dat helder is en direct. Criens is een innemend performer en verteller die lezers en luisteraars boeit en meeneemt in zijn gedichten en verhalen.