'Ich mós altied väör het bord kómme en väördoon wie se de R tegooj oetsjpriks,' vertèldje de vrouw mich gruets. Die R waas ein echte, rollendje R wie die vreuger in Naer waerdje oetgesjpraoke. En noe nog in Sjtein en ein paar anger Maaskantjer plaatse. De vrouw die väör het bord mós kómme, waas neet miër de jóngste. Ze waas de insigste in häör dörp met die rollendje R. Wie ze dao-aan kwoom, wis ze neet. In eder geval neet van häör aojers of emes angers van de familie. Ich mós aan häör dinke wie ich ein waek later in Häör eine man trof op het Van Horneplein woeë miene auto sjtóng. Dae miens waas de negetig väörbie.
Hae haaj het dialect oet ziene jónge tied tamelik zuver bewaardj, mèt oetdrökkinge en wäörd die se nörges miër huers. Óndanks ziene laeftied waas het ein richtige aojhoor. 'Ich höb d'r hiël lang nöt tösse gezaete,' vertèldje hae. 'De dokters höbbe mich binneste boete gedrejdj wie eine klingelbujel. Niks kóste ze vinje. Daoväör kóste ze mich ouch gein medicine gaeve, of operere. Waat mós se dan?' vroog hae. 'Ich höb d'rvan gelektj. De pien die ich höb gehadj gun ich geine hóndj.' Hae trok d'r ein gezicht bie asof hae net eine sjmaerige koliek in ziene boek kreeg. En toen gebroekdje hae ein paar wäörd die ich intrintj vergaete waas.
'Achteraaf mót ich eine paerdsmood höbbe gehadj väör die paerdspien vol te haoje. Eine angere waas allang van de Maasbrögk gesjprónge. Mer de vrouw zag: "Höb nog effe gedöldj. Doe kins dich nog altied van brögk goeëje." Gelökkig höb ich van michzelf väöl gedöldj as het mót. Miër as dae dao mèt die balonbóks.' Hae wees nao het sjtandjbeeldj van Graaf Filips van Horne. 'Haaj dae dan gein gedöldj?' vroog ich. 'Natuurlik neet,' waas het antjwaord. 'Dae haaj mótte aafwachte en neet nao Brussel mótte gaon. Dan waas ziene kop d'r neet vanaaf gegange. Mer ja, bie ós in de familie is neet ederein gezaegeldj mèt paerdsgedöldj.' 'Familie?' vroog ich. 'Jazeker,' zag hae. 'Dae dao is van moderskantj eine richtige paerdsnaef.'
2024, waek 47
