De bördjes op de herberge in Bethlehem wore dudelik: WAEGES CORONA GESJLAOTE. Nörges sjtóng eine toiletwage. Mós Maria zich dan mer achter eine gevel zitte? Het waas kerstaovendj, het wicht zooj gauw kómme. Mer woeë mós det gebäöre? Bethlehem haaj gein zekehoes, het Groene Kruis sjtóng vanwaege tekort aan personiël te koup. Ein oma zónger móndjkepke wees Jozef eine sjtal net boete het dörp. Binnedoor, ein good half oer loupe. Jozef tikdje het adres in op de tomtom. En dao ginge ze wiejer mèt häöre aezel. Links en rechts zoge ze in het veldj al herders ligke.
De sjtal waas eine boewval. Gein water, gein leecht en gein verwerming.
Het daak loog d'r half naeve. Gelökkig waas het drueg. Baove de däör hing ein bördje: ÓNBEWOEËNBAAR VERKLAORDJE SJTAL. Det kós de ós dae d'r sjtóng niks joeke. Hae en de aezel wore drek gooj vrunj. Jozef vaegdje de ergste rotzooi nao boete mèt eine heibaezem. Maria luchdje hem bie mèt de smartphone. De aansjtaondje vader waas eine henjige tummerman. Van get losse plenk mook hae ein comfortabel veldjbèd väör Maria. Wie ze häör lètste bótterhamme op haje, waas het al net of ze thoes wore.
Maria zoog neet op taege het kraome. Al iëuwe lang waas det hetzelfdje verhaol. Ouch dit jaor kreeg ze weer eine jóng. Baove häör begóste doezendje ingele te zinge en te träöte op trompette en klaroene. 'Verdómme,' zag Jozef in zichzelf. 'Weite ze dao baove neet det hie ónger corona is?' Hae zoog de aerosole wie ein wolk van mótraegel nao ónger valle. Gauw deej hae Maria, het wicht en zichzelf ein noew móndjkepke väör. Dao kwome de herders al aan. Zónger móndjkepkes. Geine heel zich aan de angerhalve maeter. Jozef wis nog net te väörkómme det ze allemaol tegeliek binne vele. Det kós neet lang good gaon. Gelökkig arriveerdje op det moment de drie käöninge, twië waeke te vreug. Ze zoge het gevaor, zatte Maria, het kindj en Jozef väör zich op häöre kamiël en vluchdje nao Egypte. Dao waerdje ze getestj. Gelökkig negatief. Zoeë waerdje het toch nog eine Zalige Kerstmis.
2020, waek 51
