Mèt opsjtaon deej de vaers van miene rechtervoot pien. Toch haaj ich gein gekke dinger gedaon. Neet fanatiek gesjportj of äöverdreve wied gewanjeldj. De vaers waas roeëjer as normaal. Gaondje de daag waerdje het erger. Nao de wc sjravele waas ein merteling. Ich kós sjwoonsdes pas bie de hoesarts terecht. De dokter bewaog de voot, klopdje, duudje, zóch nao het pienlike puntj en concludeerdje det de achillespees óntsjtaoke waas. Precies op de plaats woeë die vast zitj aan get angers. 'Doe mós waal liëlik pien höbbe,' zag ze. Ich sjprook häör neet taege. Van mediciene taege dit saort óntsjtaekinge krieg ich nötte biewèrkinge. Det mook het lestig väör de dokter. Oeteindelik kwome we d'r same oet wie we het ginge aanpakke.
Ich zooj flink paracetamol sjlikke taege de pien en de voot röst gunne. En verder keule mèt ies väör de óntsjtaeking te remme. 'Good keule,' adviseerdje de dokter nog èns ekstra wie ich ging. Ich herhaoldje häör wäörd thoes taege Ellie. En ouch det het zès waeke kós doere väör ich weer good gengig waas. Det haaj ich taege gein douf oere gezagdj. Vanaaf det moment kreeg ich ein saort inkelbenj óm van ieskaoje gel in blauw zeksjes. Die krege neet de kans väör aan miene voot werm te waere. Iër het zoeë wied waas, sjtóng Ellie al väör mich mèt eine noewe ieszak oet de diepvries. Det heel het vol, versjillendje daag achterein.
Het baadje. De paracetamol heel de pien weg, en taege het ies van Ellie haaj de óntsjtaeking gein kans. Nao eine daag of veer kós ich al väörzichtig get loupe. Det ging bekans mèt het oer väöroet. Aan Ellie is ein verpleegster verlaore gegange. Door zien zorg kós ich sunjes op twië versjillendje plaatse optraeje, väör het ierst in de coronatied. Het deej mich good, want det haaj ich gemistj. Tössedoor kwoom Ellie miene voot mèt vers ies verzorge. 'Ich knoeveldje hem sjtevig en zag: 'As ich dich toch neet haaj.' 'Doe wèts woeë leefdje woeëntj,' zag het. Ich zoog aan zien ouge det nog get mós kómme. 'Leefdje zitj in eine zak ies.'
2020, waek 38
