Ellie en ich wore op de Aoje Limburger in Meijel. Dao haje ze de kat good gevoordj. 'De zón sjientj, het volk dougtj, waat wille we nog mier,' zag eine miens woeë we net naeve lepe. De rouk van zien sigaret wejdje mich in het gezicht. Daodoor veel het mich op det d'r eigelik min waerdje gerouktj. De sfeer op het fiëstterrein waas gemoedelik. De sjötte en aanhang klónterdje bie-ein väör häöre sjeetboum. De rest sjoeëjdje róndj of drónk zich get, neet oet plestik baekers mer oet glaze. Bie de ingang sjtóng eine politie-auto mèt eine zekewage. Vergeliek det èns mèt waat d'r aan politie en ME oetröktj as in Den Haag of Arnhem gefoetbaldj mót waere. Efeng.
We lepe ós oet bie ein gruupke Bössesjötte oet Naer. Ich bèn mien carrière in het óngerwies in Naer begós. De jungskes van toen zeen óngertösse mansluuj van väöraan in de sestig. Ein paar van häör sjtónge bie det gruupke. Ze wore nog op de broelof van Ellie en mich gewaest. Op miene iërste aojeraovendj kwome de aojers van eine van die men same de klas in. Det waas toen bezunjer. Dae pap haaj henj woeë die van mich drie kiër in kóste. Hae goof mich väörzichtig ein handj. Wie we ós loslete haaj ich ein pekske sigarette in de handj. Ich haaj d'r niks van gemerktj en geneerdje mich ein bietje. Det vertèldje ich aan de zoon. Det se op diene verjäördaag van de kinjer roukes kreegs waas normaal. Mer dit. 'Ich vraog pap èns,' zag de zoon. 'Of dae det nog wètj.'
'Wèts doe nog,' vroog eine angere, 'det se mich mèt de brómfiets nao hoes höbs gebrachtj?' Hae woeëndje wied boete het dörp. Sjmörges waas hae mèt eine kapotte bandj op sjoeël gekómme. Dus het jungske kós sjmiddes neet effe op en aaf nao hoes gaon väör te aete. Ich haaj geine auto, dus ich brach hem mèt de brómmer heivers. Wie hae sjmiddes in de klas kwoom, bedankdje hae mich names zien vader. Hae haaj ouch get bie zich väör dae dank te tuine: ein gooj sigaar.
2022, waek 28
