Ellie en ich ginge väör de twiëdje sjpuit nao de testsjtraot in Remunj. De iërste haje we gehadj in Gelaen. Dao was het perfect geregeldj. In Remunj ouch, dachte we, want we móste óm ein minuut äöver half twië daon zeen. As se zoeë exact kins planne, mót alles waal toet achter de komma kloppe. Väör het sjtrak sjpuit-sjema neet in de war te bringe, wore we prónt op tied. Het leek waal of ederein zich óm 13.31 u. mós melje. Dus aan de ingank sjtröpdje het zich al get. De jóng aan de balie wees ós door nao cabine 1 of 2, ómdet wae Pfizer krege. De waeg nao de verlossendje prik waas afgezatte mèt sjpanlintj.
Oos route leep langs twië cabines väör ein sjpuit mèt Moderna. Dao wore bekans gein leefhöbbers väör. Dus Ellie en ich sjtónge in ein lang rie die geholpe waerdje door de twië sjpuiters van cabine 1 en 2 . In de däöre van de anger cabines sjtónge de sjpuiters mèt de erm äöver ein te wachte op klantje die d’r neet wore. Efeng. Dao waas nörges eine sjtool väör miense die sjlecht op de bein wore, bienao ederein dus. Achter de móndjkepkes waerdje geknaoterdj. Det doon miense dök väöl te gauw, mer dees reis haje ze geliek. De man achter ós kwoom ónplezerig dun bie sjtaon. ‘As ich det gewete haaj,’ zag hae, ‘waas ich heim gebleve. Ich bèn eigelik taege die sjpuit. Ich haaj ze allang mótte höbbe troewes. Mer det moch neet, de vrouw haaj corona.’
Fatsoenshalve vroog Ellie: ‘Is ze d’r weer good aan?’ ‘Natuurlik,’ zag hae. ‘Dae ganse corona sjtèltj niks väör. Mer mien vrouw wool det ich toch väör ein sjpuit ging.’ ‘Versjtenjige vrouw,’ zag Ellie. ‘Nou,’ knaoterdje hae, ‘die sjpuit kriege doertj angers langer as genaeze van corona.’ Mét het aanhuere van ziene kal, sjaote we óngertösse langzaam op: Ellie nao cabine 2, ich nao 1. Het sjpuite ging flot en degelik. Wie we boete sjtónge, zag ich net get äöverdreve: ‘Precies 14.31 u.’ ‘Begins doe noe ouch al te knaotere,’ keef Ellie. ‘Sjpuit èlf!’
2021, waek 22
