Ellie en ich zote väör de raam nao boete te kieke. Het raegeldje, det haaj het de ganse maondj mei nog neet gedaon 'Kriegtj dae Vènlose eindelik geliek,' zag Ellie. We wore hem dökker taegegekómme mèt wanjele, gister nog. Eders kiër begós hae äöver het waer. 'Ze baktj weer good, vandaag.' 'Jao,' reageerdje Ellie de iërste kiër, 'det kaod waer haaj ouch lang genóg gedoerdj.' 'Maak dich mer neet te blie, vrouw,' antjwaordje hae. 'Mörge is het aafgeloupe. De väörsjpellinge belaove de ganse waek raegel.' 'Aoh,' zag Ellie. 'We höbbe juust buienradar gekeke, dae geuftj de kómmendje daag allein mer zón.' 'Ich zooj d'r mich mer neet op sjpitse,' zag hae. 'Wae kriege raegel, det zuus ze ouch aan de wolke.'
Oos volgendje gesjprekke verlepe hetzelfde. As we taege zien zjwartkiekerie inbrachte det zien väörsjpellinge neet wore oetgekómme, waas zien commentaar: 'Hie mesjien neet, mer in .... haet het duchtig gesausdj.' Meistal neumdje hae ein plaats woeë Ellie en ich noeët van haje gehuerdj. 'Ich haop det ich dae Vènlose mörge taegekóm,' zag Ellie. 'Wie kumtj het toch det sommige miense alles van de zjwarte kantj bekieke? Zits se gezellig op ein fiëst, is d'r altied waal emes dae mekkertj: Mer mörge mótte we wèrke.' 'Mesjien is het bezorgdjheid,' zag ich. 'Of aafgunst, ómdet angere het fijn höbbe.'
Wie we ós ierste hoes kochte, krege we te huere: 'Gae kómtj d'r nog waal achter. De tied blieftj neet zoeë good wie het noe is.' Wie we verhoesdje nao ós twiëdje hoes waas het commentaar: 'Dao kriegtj gae nog sjpiet van. Den Haag belaoftj neet väöl goods.' En wie we wegginge nao woeë we noe woeëne waas het: 'Sjtraks gaon de kinjer sjtudere, dan kómtj gae uch nog aan het kratse woeë het neet jäöktj.' Ellie zjweeg en ich vroog: 'Waat zoojs doe dan doon as dae zjwartkieker mörge zooj vraoge: En, haet het gister in Haelen ouch zoeë hel geraegeldj?' Ellie hoofdje neet lang nao te dinke. 'Ich zooj zègke: Geraegeldj? Bie ós thoes haet de ganse daag de zón gesjene. Mer in Baovehaove haet het duchtig gesausdj.'
2022, waek 22
