ColumnsMarcus Vankan

Column Pastoor VanKan: Het schaap met drie poten

Midden Limburg

Elk jaar weer gaan we de zolder op of de kelder in en pakken weer de dozen met onze kerstspullen. Lichtjes, kerstballen en groene slingers. We halen een boom. Een grote of kleine en geven die een mooie plek in huis. Dan smullen we reeds weken van te voren van de reclamefolders die ons alvast een smakelijk eten toewensen. Dit dankzij hun grote assortiment aan verfijnde hapjes. Fijne feestmaand toegewenst.

Een van de tradities die steeds meer en meer verdwijnt is die van het opzetten van een kerststal. Vaak blijft het bij de boom en de duizenden ledlampjes buiten in de tuin of aan het huis. Met die dikke mollige man in zijn wit-rode gewaad, lange baard, die ons trakteert op zijn monoloog van “ho-ho-ho”.

 

Juist die kerststal geeft de zin aan wat we vieren. Kerstmis, een verbastering van Christus mis. Jarenlang had ik een kerststal van gipsen beelden. Als die tevoorschijn kwam, kon ik ook op zoek naar de lijm. Dankzij mijn hond of gesneuveld in de doos. Een herder of kameel zonder hoofd, een schaap met drie poten. Van elk beeldje, was er wel een stuk af of liep er een net nog zichtbaar litteken van het eens geplakt zijn, voor de zoveelste keer. 

 

En zijn die beelden juist geen weerspiegeling van ons? Hebben we ook geen littekens opgelopen? Door ziekte, gemis, liefdesverdriet of stommigheid.  Dat we een ander pijn gedaan hebben of teleurgesteld hebben. Dat we dat kind in die kribbe weggehoond, weggestopt hebben onder lagen van egocentrisch gedrag.

Dat we net zoveel warmte hebben uitgestraald als een led lampje.  Dus niks!

Juist die kerststal met die beeldjes maakt kerstmis tot dat feest wat het werkelijk is.

Zonder dit een gezellig feestje waar uw energieleverancier van smult. Niets meer, niets minder durf ik te stellen. Kijk naar dat kleine kwetsbare kind dat de amen uitstrekt naar u, de kijker. Laat het toe. Zie het onschuldige in uw naaste, in uw hart. Durf het ware licht toe te laten van geloof en barmhartigheid. De boodschap van hoop en liefde. Met acceptatie van uw eigen kwetsbaarheid, uw eigen deukjes en kantjes die erin geslopen zijn.

En in die zin wens ik u een zalig Kerstmis. 

 

 

 

 

 

Marcus Vankan