ColumnsRobert Martens

Column: Reeën kijken door Robert Martens

Midden Limburg

Een van mijn taken als wethouder is de natuur in Leudal. Daarom werd ik uitgenodigd door de WBE (Wild Beheers Eenheid) voor de voorjaarstelling van reeën. Ik kon kiezen om s avonds om 17.00 uur te komen tellen of s morgens om 05.45 uur. U snapt al dat ik s avonds om 17.00 uur wel tijd vond om te gaan tellen. Het was leuk en informatief om eens mee te maken hoe zo’n voorjaarstelling plaatsvindt. Omdat ik geen lid was van de WBE werd ik prompt benoemd tot de onafhankelijke observator.

Gelukkig had ik van mijn  ambtenaar natuur een verrekijker gekregen dus ik zag er best professioneel uit.

Het leek wel of ik nooit iets anders had gedaan dan reeën tellen.

 

Bedoeling was dat we tot het donker werd in een vooraf bepaald gebied rond reden en dan keken of we reeën zagen. En als we die zagen moesten we noteren of het een bok, een geit, een geitkalf of een bok kalf was. Ook moesten we noteren hoe laat en waar we de reeën hadden gesignaleerd. In de ongeveer 1 ½ uur dat we met zijn vieren rondgereden hebben noteerde we 8 reeën. Ik weet niet of u wel eens een ree in de vrije natuur heeft gezien maar het blijft bijzonder. Meestal tegen de schemer of bij zonsopgang wagen deze prachtige dieren het om uit het bos te komen. Vaak blijven ze wel in de buurt van de bosrand om bij het minste of geringste gevaar in het bos weer in te duiken. En dat gevaar kan zijn een geluid wat ze niet vertrouwen. Maar zo werd mij uitgelegd ook met name inwoners die met een loslopende hond in de natuur wandelen. Reeën gaan de confrontatie met honden uit de weg en laten zich dan geruime tijd niet meer zien. En ondanks verschillende verbodsborden zagen we nu toch loslopende honden. Soms vraag ik mij wel eens af hoe je gedrag van mensen echt kunt veranderen. Borden helpen in ieder geval niet want die staan er genoeg. Ik mag aannemen dat voor hondenbezitters ook duidelijk is dat dieren in het bos afgeschrikt worden door loslopende honden.

 

De gesprekken in  de auto gingen ook over de gevolgen van de afnemende biodiversiteit en met name de enorme afname van insecten. Een Deense bioloog heeft tussen 1996 en 2017 bijgehouden hoeveel dode insecten er op de voorzijde van de auto zaten. Zijn waarneming was dat het aantal dode insecten ieder jaar af nam. In 2017 zaten er afhankelijk van de rit 80 tot 97 % minder dode insecten op de voorzijde van zijn auto. Nou weet ik niet of de percentages kloppen maar het zijn er zeker veel minder. Ik heb zelf gemerkt dat ik minder dode insecten op de voorzijde van mijn auto aantreft. Waar ik vroeger nog met de oude panty van mijn moeder om een spons de dode insecten moest verwijderen hoeft ik dat nu s zomers nog nauwelijks te doen. En die insecten zijn een belangrijk onderdeel van de natuurlijke voedselpiramide, De mensen van de WBE maken zich denk ik daarom terecht zorgen over de afname van de insecten.

 

De WBE werd vroeger trouwens de jagersvereniging genoemd. En jagen doen ze nog steeds. Ik kan mij voorstellen dat dit voor sommige mensen een stap te ver is. Probleem is echter dat we geen wilde natuur meer hebben in Nederland. Alles is gereguleerd. En daardoor hebben sommige dieren geen natuurlijke vijanden meer en is jacht soms niet te voorkomen. Zo heeft de provincie onlangs weer toestemming gegeven aan de gemeente Leudal om op wilde zwijnen te jagen. Het komt steeds vaker voor dat wandelaars met wilde zwijnen worden geconfronteerd. En waar die in het verleden weg liepen als er mensen in hun buurt kwamen vallen ze steeds vaker mensen aan. En eerlijk gezegd is een van de doelen van de telling dat als er te veel reeën zijn die reeën afgeschoten kunnen worden. Want hoe lief deze dieren er ook uit zien als er teveel zijn dan wordt dat ook een probleem. Maar door de tellingen wordt er juist ook voor gezorgd dat er niet te veel reeën afgeschoten worden. Dus trek de wandelschoenen aan en ga zonder veel lawaai te maken rond zonsopgang of zonsondergang wandelen in ons prachtige Leudal en geniet van de reeën en andere dieren in de vrije natuur.

Robert Martens

Robert Martens is wethouder in de gemeente Leudal. Zijn columns schrijft hij op persoonlijke titel en gaan over de alledaagse dingen waar hij tegen aan loopt. Hij is getrouwd en heeft een zoon en een dochter.