Sinds een maand heeft het begrip ‘schaapjes tellen’ er weer een dimensie bijgekregen. Wat iedereen al lang weet is dat je ergens na het tellen van een hele kudde schapen in dromenland moet geraken. Dat is althans de bedoeling van dit oeroude gebruik wat ons met de paplepel is ingegeven. Om het dan een beetje smeuïger te maken kun je er nog wat variatie bij halen. In de vroegere beelden waren het altijd witte wolbolletjes, die vaak ook nog ergens over een hekje sprongen, die je dan leek te moeten tellen om in slaap te kunnen vallen. In de huidige tijd wordt er gevraagd om wat meer variatie. Dan komen er ook gevlekte en zwarte schapen aan te pas. En ook om deze te tellen is natuurlijk geen enkel probleem. Daargelaten dat de rekencapaciteiten van de tegenwoordige jeugd en sommige onderwijzers niet meer schijnt te zijn wat men er ooit van verwachtte. Dat zal wel iets met de opleiding voor leraren en hun onderwijsstof te maken hebben…. Of misschien komt het omdat de discipline om iets te moeten leren en onthouden er wat op achteruit is gegaan. We hebben het ook allemaal zo druk op vandaag. En dan moeten we ’s avonds weer schaapjes gaan tellen om maar in slaap te kunnen vallen.
Als ik op dit moment denk aan schapen tellen, dan denk ik veel meer aan al schapenhouders en hobbyhouders die met angst en beven in bijna het hele land elke dag gaan kijken naar hun schapen om te zien of ze niet ziek zijn of dat ze überhaupt nog allemaal in leven zijn. Want de kans dat ze er niet allemaal meer zijn is de laatste tijd enorm gestegen. Op het moment dat ik dit schrijf is Limburg nog vrij, echter in de rest van Nederland en ook al in België en Duitsland is er een Blauwtongvirus ons land binnengedrongen. Dit virus wordt door bloedzuigende mini-muggen (die we knutten schijnen te noemen) naar zo’n beetje alle schapen, en ook koeien en geiten, verspreid. Wat vervolgens gebeurt is dat vele schapen dood- en doodziek worden en vele komen te overlijden. Ook geiten en koeien worden ziek, maar net iets minder dan die arme schapen.
Ik denk veel meer aan al schapenhouders en hobbyhouders die met angst en beven in bijna het hele land elke dag gaan kijken naar hun schapen om te zien of ze niet ziek zijn of dat ze überhaupt nog allemaal in leven zijn.
Ook ik verwacht dat mijn schapen een keer op korte termijn aan de beurt zullen zijn. Met allen mag ik hopen dat het een beetje mild zal verlopen, want het beroerde is dat we er helemaal niks tegen kunnen doen; dat wil zeggen we kunnen ze niet genezen en ze zullen het moeten uitzieken. Daarbij is extra TLC, Tender Love and Care, natuurlijk wel behulpzaam maar het helpt slechts een beetje. Het enige wat zou kunnen helpen is vaccineren. We weten allemaal nog wel wat een gedoe er was rondom vaccineren tegen Corona. Heel veel discussie, veel meningen en veel strijd over ja of nee. Echter bij deze virusziekte van onze schapen hebben we helemaal geen tijd voor ja of nee. Ze sneuvelen met de velen en alleen vaccinatie met een geschikt en natuurlijk onschadelijk vaccin zou ons uit de brand kunnen helpen. En dat vaccin is er (nog) niet. Zo was het ook met Corona en dan moeten alle zeilen worden bijgezet om zo snel mogelijk wel een vaccin te kunnen toedienen om deze grote sterfte te voorkomen. Iets om te onthouden misschien voor later als ons mensen ooit weer een virus komt lastigvallen dat (nog) zieker maakt dan Corona en (nog) meer sterfte veroorzaakt.
Wij mensen mogen ons gelukkig prijzen dat de medische wetenschap bezig blijft met snel en adequaat kennis vergaren en vaccins proberen te creëren, voor het geval dat ook “onze soort”, de mens, weer wordt gekoeioneerd door een agressieve mug of een dodelijk virus. Maar nu eerst zo snel mogelijk naar een geschikt Blauwtong vaccin!
