Grizzlyberen zijn vaak een paar weken een beetje groggy als ze na een lange winterslaap uit hun schuilplaats komen. Ze moeten na maanden rust in een prikkelarme grot weer even wennen aan het drukke bosleven. Nu de terrassen eindelijk weer open zijn en mijn sociale leven zich van Facebook naar fysiek verplaatst, krijg ik ook met een soort post-winterslaapsyndroom te maken. Gelukkig lijk je het syndroom met terrastraining aan te kunnen pakken.
Al bij mijn eerste terrasbezoekje merkte ik dat ik overprikkeld raakte door de drukte.
Ook voelde ik dat het voeren van fysieke gesprekken na al die contactloze maanden stroef ging.
Hoe opende je ook alweer een conversatie en waar kon je allemaal over praten? Sociale gesprekken voeren was toch al nooit mijn sterkste kant, maar nu leek ik het echt te hebben verleerd. Gelukkig lukt het me door terrastraining weer iets van mijn beperkte sociale vaardigheden terug te winnen.
Na anderhalf jaar amper fysiek sociaal contact is een dagelijkse terrastraining een uitstekende manier om weer te wennen aan het praten met echte mensen. Voor zo’n training neem ik een centrale plek positie in op een redelijk druk terras. Ik bestel een drankje, wacht tot er een bekende voorbij komt en knoop een praatje aan. De kennis die ik het afgelopen jaar heb opgebouwd over communiceren op de sociale media gebruik ik nu in het echte leven. Daarom heb ik thuis voor mijn verschillende soorten facebookcontacten gespreksthema’s en openingszinnen voorbereid. Dan lijkt het lekker spontaan.
Een zin die ik vaak gebruik is:
‘Enne, nog leuke dingen meegemaakt?’
Die openingszin kun je gebruiken voor gesprekken met goednieuwsdelers, facebookgebruikers die vooral positieve, persoonlijke berichtjes plaatsen. Een foto van nieuwe Nikes, of een bericht over lekker uitwaaien aan zee ondersteund door een selfie met op de achtergrond een glaasje bubbels en een ondergaande zon. ‘Enne, nog leuke dingen meegemaakt?’ werkt geweldig bij de goednieuwsdeler omdat leuke dingen meemaken in zijn DNA zit.
Helemaal soepel lopen inmiddels fysieke gesprekken met de lokaalpolitieke facebookactivist. Die plaatst geregeld berichten om aandacht te vragen voor zaken die in z’n omgeving spelen. Dat kan de afvalophaalservice in Roermond zijn, de strenge boa’s in Echt, de volkstuindiefstallen in Haelen, een fietspad in Nederweert enzovoort. Een gesprek met de politieke facebookactivist open ik eenvoudig: ’t Is wat bij jullie in het dorp hè?’
Met de actiedeler heb ik heel wat terrastrainingen geworsteld, dat mag u best weten. De actiedeler gebruikt zijn tijdlijn uitsluitend voor het delen van deel- en winacties. Deel dit bericht en win drie broden! 750 gram chocolade voor elke honderdste deler! Een kilo kaas bij elke 1000 likes! Dat soort berichten. Inmiddels lukt het me om een echt fysiek gesprek te beginnen met een actiedeler als ik hem op het terras tegenkom. ‘Is het eigenlijk nog wat geworden met dat gratis brood laatst?’
De verkoopvriend is de facebooker die vrienden met je is omdat hij dieetproducten, sportkleding of een gezonde lifestyle verkoopt en jou als potentiële klant ziet. Dagelijks plaatst hij voor- en nafoto’s van anderen die hij geholpen heeft. De standaardopeningszin die ik kan aanbevelen: ‘Wat zie jij er geweldig uit!’
De bezorgde facebookgebruiker maakt zich vooral zorgen over de veranderende wereld, bijvoorbeeld over het verdwijnen van het zwart van Piet, de opkomst van elektrische auto’s, de aanpak van de coronacrisis enzovoort. Omdat ik politieke thema’s liever mijd, begin ik over de gulden. ‘Fijn dat de terrassen open zijn, maar… het is wel duur geworden… weet je nog vroeger toen we de gulden nog hadden?’ Daarna geef ik het gesprek een positieve wending door enkele nostalgische tv-series te noemen.
Ook met de spreukendeler raak ik tijdens een terrastraining redelijk eenvoudig in gesprek. De spreukendeler deelt kleine gedichtjes, spreuken over echte vriendschap en zo nu en dan een foto van bloemen. Een spreukendeler kun je het beste aankijken alsof je een openbaring hebt en dan zeg je: ‘Ik ontmoet jou hier niet per toeval volgens mij, jij kruist mijn pad met een reden.’ Voor je het weet heb je een mooi gesprek.
Speciale aandacht heb ik tijdens de terrastraining voor het voeren van gesprekken met de Bourgondiër. Daar ken ik er namelijk heel veel van. Deze gebruiker deelt geregeld foto’s van speciaalbier, wijn of cocktails en soms ook van complete maaltijden. Ook checkt hij vaak in bij horecagelegenheden. Om ervoor te zorgen dat ik altijd een gespreksonderwerp paraat heb als ik een Bourgondiër tegenkom, zorg ik dat ik tijdens de terrastraining altijd iets lekkers op tafel heb staan, dan kan ik daarover praten.
Het gaat met de dag beter. Ik begin te wennen aan de drukte en praat weer steeds makkelijker. Maar ik realiseer me ook dat ik er nog niet ben. Ik denk dat het nog wel een paar terrastrainingen duurt voor ik de winterslaap helemaal uit mijn ogen heb gewreven.
