ColumnsFrits Criens

LEEF

Haelen

Ellie en ich zote op het terras bie de iessalon. Aan het täöfelke naeve ós ging zich ein hoeshaoje zitte mèt ein jungske van ein jaor of zès. Ze haje alle drie ein sjtevige sjtum. En ein erg roeëd verbrandj gezicht. Het kindj leet zien aojers hel en dudelik weite det hae allein ies mèt sjoklaat wool. Moder verklaordje aeve dudelik en zeker zoeë hel det sjoklaat neet im frage kwoom. Det het jóng net aan de dunne waas gewaest. Sjoklaat waas dus väöl te zjwaor väör ziene maag. Het gans terras haaj die mediese verklaoring gehuerdj en begrepe, behalve het jungske. Dae wis zien moder nao get dramme te äövertuge van zien geliek.

 

Pap haaj óngertösse de kaart besjtudeerdj en väör zien vrouw en zichzelf ein käös gemaaktj.

De vrouw knikdje goodkäörendj en zag: 'Prima, det waas de väörige kier ouch lekker.' Ein maedje noom de besjtèlling op die efkes later waerdje gebrachtj. Het kindj veel wie eine wolf aan op zien ies mèt sjoklaat. Mer nao twië hepkes sjtook hae ziene laepel in de baeker en zag: 'Det lös ich neet.' Noe meudje de vader d'r zich mèt. Mèt ein sjtum wie eine bananeboekser, reep hae: 'Loester doe èns efkes nao dien vader. Nao lang zanike höbs se diene zin gekrege van mam. En noe zuls se det ies opaete ouch.' Het kindj haaj neet väöl wäörd nuedig. 'Nae!' Hae zat allebei de vuuskes ónger de kin.

Het waas hem meines.

 

Pap sjtiepdje ziene rögk. 'Op aete, zègk ich dich. En angers mörge neet nao de Efteling.' Het kindj bleef bie zien sjtandpuntj. 'Nae!' Moder kratsdje zich mèt häöre laepel in de vaor van häör wames en zag: 'Jock, het is baeter väör Rocky ziene maag as hae det ies neet itj. Hae haet waal geliek.' Jock was al ein hiel sjtök gekalmeerdj. 'As se het zoeë bekieks. Gezóndjheid geit väör.' De vrouw ruuldje óngevraogdj het ies van Rocky mèt det van Jock. 'Papa vintj dich leef, Rocky.' Jock grómdje wie eine knien en toeterdje: 'Mer vanaovendj is mama aan de bäört. Väör papa leef te vinje!'

 

 

2019, waek 33

Frits Criens

Frits: stadsdichter van Leudal, publiceert proza, poëzie, light verse en toneel in ABN en dialect. Zijn column Modertaal was bijna een kwart eeuw lang een van de hoogtepunten in Dagblad de Limburger. Ernst en humor zijn twee gelijkwaardige elementen in zijn werk, dat helder is en direct. Criens is een innemend performer en verteller die lezers en luisteraars boeit en meeneemt in zijn gedichten en verhalen.