'Kiek mer get róndj,' zag de vrouw. 'Ich loup effe door nao de damesaafdeiling. Bèn zoeë trök.' Ze wachdje het antjwaord neet aaf en leet häöre man sjtaon. Dae keek óngelökkig óm zich haer. Ein verkuipster kwoom op hem aaf, ein jónk dink. Het knikdje vruntjelik en vroog: 'Kan ich uch helpe, meneer?' Ich zoog wie de man zien ouge äöver het kindj leet gaon en dach: "Ouch det nog." Hae zag: 'Ich zeuk get väör ein fiëst.' Het maedje knikdje en vroog: 'Waat moog het dan zeen?' 'Get väör ein broelof van mien paetekindj,' zag de man. 'Mesjien mótte we dan dao èns kieke,' zag de verkuipster. Ze wees wiejer de zaak in. Ich volgdje häör óngemerktj.
'Dees bóks? Of dees? Dees kan ouch.' Het verkuipsterke wees nao ein chokolaat kläörige, ein mósgreun en ein oranje-broen bóks. 'In die kläöre wil ich neet èns begrave waere,' zag de man. 'Dao löps se mèt väör pipo.' Het maedje knikdje. 'Welke kläör zeuktj gae dan? 'Zjwart?' De man sjnoefdje wie ein waers paerd. 'Ich gaon nao ein fiëst, neet nao ein begrafenis.' 'De verkuipster heel häör gezicht mèt meute in de ploeëj. 'Gries dan, det is hiel modern. We höbbe versjillendje mäögelikhede.' De man sjödje ziene kop. 'Laot mer, kindj. Gries is get väör de wintjer.' Het "kindj" waas neet väör ein gaat te vange.
'Ein klassieke, geklèdje, blauw bóks dan? Dónker, leecht, sjtaolblauw, aolieblauw, ein bietje nao het greun haer. Die vinj ich zelf hiel net. Waat is uer maot? Probeer dees kläör mer èns. Die sjteit uch zeker.' De man keek het maedje óngelökkig aan. 'Ich pas niks waat mich neet aansjteit.' 'Det begriep ich,' zag de verkuipster. 'Mer waat sjteit uch waal aan?' De man haoldje de sjouwers op. 'Det weit ich neet.' 'Ich weit het,' zag zien vrouw die óngertösse waas trökgekómme. Ze klónk nuetelik. 'Zien aoj vèskleier. Aafgewasse, vaal póngele. Dao löptj dae het leefst in.' Het maedje klaordje gans op. 'Wauw, meneer,' zag het. 'Det is super modern. Van die kläör höb ich väör in de winkel eine ganse rek bókse en jeskes hange.'
2018, waek 24
