Ellie en ich wore de väörige waek maondjig mèt de fiets in Heitse. Het waas kèrmis. Het miezerdje flink. Buienradar haaj ós drueg waer belaofdj. Ich sjtóng väör de Action tösse oos fietse op Ellie te wachte. We haje de fietstasse vol aeteswaar. Dus het waas te väöl geriskeerdj väör same nao binne te gaon. Vlak naeve mich haaj emes eine pot mosterd kapot laote valle. De halve sjtoep loog vol drabbes, asof eine hóndj mèt diarree zich dao haaj óntlastj. De vootgengers lepe d'r mèt ein vies gezicht naeve. Vanaaf het kèrmisterrein kwoom eine groep seniore mèt de rolsjtool aan. De begeleiders wore väöral dames. Ein van häör waas ein vrouw mèt sjpoezig krollendj haor. Det begós door de raegel al get oet te zakke.
Ze lachdje mich aan en zag.
'Ich weit al waat de volgendje waek in de Hallo sjteit.' "Ellie en ich wore de väörige waek in Heitse. Ellie waas effe allein örges nao binne en ich mós op de fietse passe."
Het klónk zoeë echt det ich het zelf gesjreve zooj kinne höbbe. De vrouw zjwejdje leef en zag: 'Maak het zelf mer aaf. Ich mót wiejer.' Ze keek mich vol verwachting aan. Het waas ein sjoeën väörsjtèl. Ich belaofdje det ich d'r äöver zooj naodinke. Mèt in de gang kwoom van rechts eine hippe opa mèt drie kleinkinjer aan. Het jóngste kindj wees nao de mósterd en zag: 'Opa, bah vies, dao haet eine hóndj gepoeptj.' Opa, wis baeter en zag: 'Nae, det is mosterd.'
Het kindj bedach zich neet en reep 'lekker'. Het boekdje zich en sjtreek royaal mèt eine vinger door de groeëtste houp. Opa kós mèt eine tijgersjpróng nog net väörkómme det het wicht de vinger in de móndj sjtook. Mer in ziene haost trooj hae midde in de mosterd. Dae kraop wie eine echte weike drol taege zien hippe gymsjoon ómhoeëg. De erme miens keek hiel óngelökkig. Mer het groeëtste kindj van de drie truesdje hem. 'Neet erg, opa. Det is gezóndj. Gae zègktj altied taege ós: "Mosterd is gezóndj, zoeëlang se mer geine mosterd in de óngerbóks höbs."
2019, waek 39
