Het oetzicht op de Maas waas prachtig. Väöl plaats waas d’r neet. Dao sjtónge twië banke. Bekans taege ein aan. Op de ein zote eine man en ein vrouw. Ze wore jónger as Ellie en ich. Wae zatte ós op de anger bank. Ein sjtök ónger ós haaj de Maas het tempo aangenaome det bie het waer pees. Langzaam sjaof eine boeët taege de sjtroum op. Het geluid van de motor waas neet te huere. Op het dèk waas eine man bezig mèt water en baezem. Ich waas jaloers op hem: op eine boeët sjtaon gein buxushègke. Bie ós höbbe de rupse van de buxusmót alles kaalgevraete. Ein flink probleem.
De vrouw op de bank naeve ós bekeek häör bloeëte veut. Häöre miens keek mèt en zag: ‘Hetzelfdje probleem van altied. Det wèts se zelf ouch.’ De vrouw waerdje ein bietje nerrig. ’Probleem, probleem! Mós se mich det iëwig ónger de naas wrieve?’ Ze trok häör veut op en lag het vest d’r äöver det in de handjtas zoot die naeve häör op de bank sjtóng. ‘Zoeë, dan hoofs se het PROBLEEM neet te zeen, as se dich väör mich sjaams.’ De man haoldje zien sjouwers op. ‘Ich sjaam mich neet väör dich.’ Allein det se dich altied sjoon köps die te klein zeen. Det is dien probleem.’ ‘Kan ich d’r get aan doon det ich groeëte veut höb?’ sjpoezdje de vrouw.
‘Aan die groeëte veut kins se niks doon,’ erkindje de man. ‘Mer waal det se verkierdje sjoon köps. Doe duis dich dien pien zelf aan.’ ‘Mèt mäötje 45 loup ich väör sjöt,’ jaomerdje de vrouw. ‘Det neum ich ein probleem. Doe neet?’ Hae zuchdje. ‘Waat is ein probleem? Lever mèt maot 45 ein probleem zónger pien, as mèt maot 43 ein probleem mèt pien. Want dan höbs se twië probleme. Mer dien groeëtste probleem is det se neet cóntent bès mich dichzelf!’ Die waas raak. De boeët verdween óm eine bocht. De zón sjeen lekker. De vrouw verweet de man det hae neet van häör heel. Het probleem van mien buxushègk waas nog mer half zoeë erg.
2018, waek 31
