Mijn vorige column ging over ‘mijn ideale wereld’. Die bestaat natuurlijk niet! Ideale momenten of plekken komen soms dichtbij deze droom. Ik had me voorgenomen om tijdens mijn vakantie niet te werken, of zelfs aan werk te denken. Maar ik had mijn laptop wel meegenomen om deze column te schrijven. Lekker vanuit mijn luie stoel, hoofd leeg en relaxed. Over het onderwerp hoef ik meestal niet na te denken, zo ook deze keer. Er zijn zoveel onderwerpen waarover je kunt schrijven. Deze keer zong het onderwerp al weken in mijn hoofd. Het was namelijk een titel van artikel dat ik een tijdje geleden in de bijlage van ‘de Limburger’ had gelezen. ‘4000 weken’, met als de subtitel ‘een mensenleven duurt (ongeveer)’. Kennelijk dus 4000 weken! Gelauwerd journalist Olivier Burkeman heeft hierover een boek geschreven, vertelde het artikel. 4000 weken gemiddeld over de tijd van leven op de aarde, tenminste als je zo’n 80 jaar oud mag worden. Best confronterend als ik dan bedenk dat ik van deze 4000 weken al 3218 weken heb geleefd en ik dus (als ik geluk heb) nog maar zo’n 782 weken te gaan heb. Elke week is er nu 1…nu ik dit weet en hoe snel vliegt een week voorbij?
Het boek van Burkeman gaat over hoe je jouw rest-tijd het beste kunt invullen. Zittend in mijn luie stoel op een camping in Frankrijk is dit een prachtig onderwerp om over te mijmeren. In de ‘bloei van mijn leven’ (uhum) want zo ervaar ik het leven op dit moment, kijk ik liever vooruit. Een gevleugde uitspraak tegenwoordig is, dat je het moet leven in het Nu. Hierover heb ik inmiddels heel wat boeken gelezen en talloze gesprekken gevoerd. De conclusie is dan altijd weer ‘hoe doe je dit dan?’ Ja, theoretisch weten we dit allemaal wel, maar in ons dagelijks leven laten we ons toch steeds weer verleiden en afleiden. Verleiden in allerlei dingen die we willen en afleiden door bezig te zijn met keuzes.
‘Je kunt pas echt iets speciaals doen met je tijd op aarde, als je moeilijke keuzes leert maken’, zo schrijft het artikel. Daar kan ik vanuit het Nu-perspectief niet zoveel mee. Want als je in het Nu wilt leven en onderweg bent naar het grote Niets of Leegte, dan hoef je in mijn optiek helemaal geen keuzes meer te maken. Dan kies je ervoor om gewoon in het Nu te leven, wat overigens makkelijker gezegd is dan gedaan.
Als je halverwege of verder dan de helft van je leven bent, heb je als het goed is al veel keuzes van je bucketlist afgestreept, zoals bijvoorbeeld parachute springen of ballonvaren. Ikke wel, dus!
En zit je tijdens de vakantie misschien nog plannen te maken voor morgen, dan merk ik dat er niet meer zoveel is wat ik echt nog zou willen. Een te-vrede-mens? Ik weet nu dat het kleine geluk niet meer zit in het maken van plannen, dingen willen hebben of doen. Alles wat ik per se wilde doen, heb ik inmiddels al mogen ervaren. En ik hoop natuurlijk wel dat ik nog veel leuke en inspirerende ervaringen in de 782 weken die mij hopelijk nog resten, mag ik beleven.
Hoewel mijn wilde haren inmiddels al aardig grijs zijn geworden, is mijn honger naar meer gestild. Misschien dat dit aan mijn leeftijd of de tijdgeest ligt. Het feit dat je zoveel keuzes kunt maken en dat je in de gelegenheid bent om keuzes te mogen maken, is een groot geschenk. Ik realiseer me terdege dat ik in de gunstige omstandigheid heb geleefd waarin het mogelijk was om leuke dingen te kunnen doen. Dit ervaar ik dan ook als een voorrecht en luxe.
Soms moeten we echter keuzes maken vanuit een noodzakelijk kwaad. Keuzes maken is mijn inziens altijd een vorm en uiting van bewustzijn. Bewuste keuzes kunnen maken vanuit eigen vrije wil is niet iedereen gegeven en heeft vaak dan ook een grote of kleine impact in je leven. Het kan je richting geven of juist doen verdwalen.
Uiteindelijk zijn we allemaal individueel verantwoordelijk voor hoe je je eigen leven invult en wat je met de gegeven tijd doet of laat. Daarom is camping-life aan te bevelen, het zorgt (als het goed is) voor rust en vrede in je hoofd en hart. Of laat je je toch verleiden tot stress en gedoe?
Elke dag maken we honderden keuzes, steeds weer opnieuw waar je ook bent.
Maar als je bewust kiest voor rust in je hoofd, dan kies je voor kwaliteit van leven.
Mijn voorkeur gaat uit naar kwaliteit van leven, zelfs op de camping!
