Mijn oude auto is niet meer. Hij gaf de brui eraan op een parkeerplaats bij een kapelletje in ons mooie Leudal. Blijkbaar vond Onze-Lieve-Heer het mooi geweest, want mijn ‘heilige koe’ wilde niet meer verder. Een reparatie stond niet meer in verhouding met de waarde, dus was het tijd om naar een andere bolide om te kijken. Ondanks alles ga ik het oude barrel tóch missen. Het is prettig om een auto van binnen en buiten te kennen.
Ik had me sowieso allang voorgenomen dat mijn volgende auto een elektrisch exemplaar zou worden, maar hoe en wat - het was geen gemakkelijke beslissing. Maar uiteindelijk viel mijn oog op een exemplaar van Franse makelij. Ik maak nu officieel deel uit van de almaar groeiende groep Nederlanders die elektrisch rijden. En ik wil niet meer terug! Ik rij de benzinepomp nu vrolijk voorbij.
Het allerliefste zou ik helemaal geen auto nodig hebben. Echte duurzame diehards rijden op elektrische bakfietsen en hebben de benzine (maar ook geld) slurpende heilige koe de deur uitgedaan. Zo moedig ben ik denk ik nog niet. Zonder auto zou ik me eerlijk gezegd nog een beetje voelen als een cowboy zonder paard. Kwetsbaar, zonder optie om weg te vluchten, hulp te kunnen zoeken of nieuwe voorraad in te slaan. Het zit tussen de oren, maar dat maakt het juist zo lastig.
Sinds de uitvinding van de auto, is hij neergezet als de weg naar de ultieme vrijheid. En ik ben het daar toch wel een beetje mee eens. Hoewel sommige mensen het ouderwetse ‘vroem’ aspect nog romantiseren, vind ik toch dat het ontbreken daarvan dat vrijheidsgevoel niet belemmert. En -niet geheel onbelangrijk- de belasting van de natuur en omgeving door uitstoot en lawaai, vervalt. En dat is uiteindelijk het allergrootste gewin.
Over vrijheid gesproken… Is het je trouwens wel eens opgevallen hoezeer de ruimte om ons heen in beslag genomen wordt door en voor onze auto’s?
Al die wegen, van snelweg tot binnenweg. En dan nog parkeerplaatsen en garages. We denken er niet bij na, maar alles draait om onze heilige koe. Als fietser of voetganger kom je steevast op de tweede plaats. Wat dat betreft is er weinig verschil tussen een reguliere en een elektrische auto.
Hoe dan toch voor minder auto’s te zorgen? Ik vind deelauto’s een mooie oplossing voor het ‘ik heb NU een auto nodig’-probleem.
Er zijn al genoeg initiatieven waarin buurten hun eigen deelauto(’s) hebben en ik hoop dat dit standaard wordt. Ook buiten stedelijke gebieden. Het auto delen moet nog veel gemakkelijker worden. Dan kan iedereen een auto pakken als ze er eentje nodig hebben, zonder de druk te voelen er zelf eentje aan te schaffen. Eerlijk zullen we alles delen.
Maar om nog even terug te komen op die elektrische bakfietsen. Naar horen zeggen rijden ze als een zonnetje en zijn ze zelfs stormbestendig. Stel je voor als we massaal zouden overstappen naar dit transportmiddel. Files van bakfietsen bij het schoolplein, snelwegen die overgroeien. Geen wildviaducten of wildroosters meer nodig, want iedereen fietst lekker over de binnenwegen. Maximumsnelheid? Veertig kilometer per uur! Snelheidsboetes sterven vanzelf uit. En de lucht? Die is schoner dan ooit!
