Ik ben geraakt door de Kracht van de Vrouwencirkel en wil de opgedane kennis en ervaring, nu ik mijn eigen thema's ken en doorleefd heb, graag delen. Vrouwenkrachtcirkels zijn al eeuwenoud. Vanuit het Sjamanisme trokken de vrouwen zich eens per maand terug in de menstruatietent van het dorp. Vrouwenkrachtcirkels worden dan ook al eeuwenlang georganiseerd rondom de nieuwe of volle maan. Eigenlijk gaat het over het transformeren van oude overlevingspatronen, naar transformatie, heling en acceptatie van wie je in wezen bent. Elkaar ont-moeten van hart-tot-hart en mogen zijn wie je bent, in de meest pure vorm.
Als je behoefte hebt om essentiële thema’s en levensvragen te delen met andere vrouwen, dan is de vrouwenkrachtcirkel een veilige plek. Hoe fijn is het om liefdevol ontvangen te worden, om volledig gezien en gehoord te worden, je welkom en gekoesterd te voelen? Waar je angsten, schaamte, verlegenheid, verdriet, blijdschap, onzekerheid en verlangens er mogen zijn.
Een Vrouwenkrachtcirkel is gebouwd op liefde, vertrouwen, veiligheid en met respect voor elkaar. We mogen verbinden met onszelf en met andere vrouwen in de veiligheid van de Vrouwencirkel. Om te delen waar je mee bezig bent in je leven.
Welke vragen of patronen houden jou steeds bezig? Durf je lastige levensvragen aan jezelf te stellen? Van live-events kun je leren en met een beetje geluk word je er sterker van. Niet voor niets zit in het woord verwerken, het werkwoord ‘werk’ en neem van mij aan dat dit soms heel hard werken is. Ooit schreef ik op mijn website een prachtige zin die ik nog vaak herhaal ‘de langste weg die een mens moet afleggen is maar 45 cm….van het hoofd, naar je hart’!
Deze wijsheid is misschien een beetje naïef, maar voor mij persoonlijk een krachtige reminder.
Patronen zijn ondingen, maar weet dat er altijd een verlangen of behoefte onder verscholen ligt en daarmee dienen ze een doel. Delen is fijn omdat het rust geeft als je weet dat jij niet alleen worstelt met levensvragen of die verdomde patronen.
De rode draad in het leven van veel vrouwen gaat vaak over ‘niet-gezien’ of ‘niet-gehoord’ voelen of niet goed genoeg of niet mooi, dun, slim genoeg…….vul zelf maar in.
In een vrouwenkrachtcirkel hoef je niks, je hoeft niet hard te werken, of te zorgen, er leuk uit te zien etc.…je hoeft alleen maar jezelf te zijn. Jezelf durven openen en delen, is helend. Ontvangen is een kunst, noem het levenskunst.
Ons innerlijk weten wijst ons vaak de weg naar dat wat gehoord, gedeeld en geheeld wil worden. Ervaring leert ons dat als je jezelf beter leert kennen, je gaandeweg steeds beter weet wat je eigen behoeftes en verlangens zijn.
Bovenstaande tekst gaat ook over mij, over leren omgaan met uitdagingen of kantelpunten in het leven. Intussen weet ik goed wat ik als vrouw nodig heb, welke verlangens mij steeds wakker kussen en mij herinneren aan wat nodig is om nog meer mezelf te kunnen zijn.
In een Vrouwenkrachtcirkel wil ik ook worden gevoed, gezien, gedragen en geïnspireerd. Herinnerd worden aan oude wijsheden die door veel generaties vrouwen aan elkaar worden doorgeven. Generatie op generatie, waarbij het nu aan mij is om als 3e generatie vrouwen in mijn vrouwenlijn, mijn levenslessen door te geven. Mijn moeder leeft nog en intussen ben ik gezegend met 5 kleinkinderen en zo zal mijn wijsheid in onze eigen vrouwencirkel verder groeien, tot wasdom komen en met de tijd mee meanderen. Dankbaar voor die krachtige vrouwenlijn in mijn eigen leven, waarin ik mijn wijsheid en geleerde lessen mag overdragen. En nog belangrijker, dat ik vooral ook van hen mag leren.
Dus durf jij jezelf lastige vragen te stellen? En weet je dat alle antwoorden altijd in jezelf liggen?
Zo nu en dan vecht ik nog steeds een robbertje met de ‘aapjes op mijn schouder’, maar met dit verschil, dat ik nu tevreden ben met wie ik wil zijn. Wat ik in een Vrouwenkrachtcirkel wil doorgeven is eigenlijk heel eenvoudig ‘lieverd je bent precies goed, zoals je bent’! Deze wijsheid en het accepteren van deze boodschap heeft mij heel veel energie en tijd gekost, maar dan heb je ook wat!
En dan is het nu tijd voor alweer een nieuwe fase in mijn leven, want een andere wijsheid is dat er een tijd is van komen en van gaan. Dit betekent concreet dat ik afscheid ga nemen van jullie als lezers van het mooie maandblad HALLO. Met veel plezier en aandacht heb ik de afgelopen jaren mijn passie en levensverhalen met jullie mogen delen.
Graag wil ik iedereen bedanken, in het bijzonder de redactie van HALLO die mij de afgelopen jaren in de gelegenheid heeft gesteld om mijn ervaringen, levenslessen en leermomenten met jullie te delen. Dit vertrouwen heeft mij vleugels gegeven en de kracht om ook in mijzelf te geloven. Het is tijd dat ik verder ga op mijn levenspad, waarbij ik met veel plezier mijn wijsheid, dromen en verlangens in bijzondere ont-moetingen en vrouwenkrachtcirkels wil gaan delen.
De cirkel is voor mij rond en dus ga ik enthousiast en nieuwsgierig weer verder op mijn pad, wetende dat waar je een deur dicht doet ereen andere open gaat. Ik heb veel geleerd en naar aanleiding van mijn levensverhalen in de HALLO vaak positieve en fijne reacties mogen ontvangen. Dank!
Dus geen afscheid, maar tot ziens ergens onderweg.
Veel wijsheid, geduld, kracht en liefdevolle ont-moetingen gewenst in 2024!
Liefdevolle groet,
Karin, hoopverlener
