ColumnsQuirien van Haelen

Column : Kerstavond door Quirien van Haelen

Midden Limburg

Het is weer bijna Kerst, maar eerst is het kerstavond. Dé avond waarop we met het gezin traditioneel een lichtjestour maken langs de mooist verlichte huizen van Roermond. In een tijd waarin de traditionele kerstmarkten, kerstavondborrels en nachtmissen niet door kunnen gaan, is dit iets dat wél door kan gaan. De lichtjestoer is een veilig alternatief voor alles wat we nog minstens een jaar moeten missen. Twintig kerstavonden lang hielden we onze lichtjestoerformule angstvallig geheim. We bang waren voor files van lichtjestoertoeristen, en wannabelampjesloerders, maar nu is het tijd om de invulling van onze kerstavond te delen. Doe er uw voordeel mee!

 

U denkt misschien bij het horen van het woord lichtjestoer aan Glow, dat lichtfestival in Eindhoven. Maar geloof me, deze toer is van een heel ander kaliber. En nee, de toer heeft ook niks te maken met de lampjesroute langs allerlei etalages in de binnenstad van Roermond. Dit is echt andere koek. Je hoeft niet eens te wandelen, maar zit je lekker in een kerstauto.

 

De lichtjestoertraditie is twintig jaar geleden ontstaan toen we op kerstavond een cadeautje moesten bezorgen op de Hendriklaan in Roermond. Daar, in ’t Remunjse veld, ontdekten we schitterend versierde huizen met hele kerstdorpen achter het raam, kerstmannen in de dakgoot en sfeervol verlichte dennenbomen en rendieren in de tuin. We vergaapten ons aan al het moois. In allerlei zijstraatjes bleek het ene huis nog uitbundiger versierd dan het andere. We hadden per toeval een onontgonnen kerstparadijs ontdekt, wat een stralende rijkdom.

Op kerstavond 2001 werd er een nieuwe traditie geboren: de kerstavond lichtjestoer.

In de eerste jaren noemden we hem de Kemp-, Veld-, en Donderbergtoer naar de wijken die we een voor een bezochten, maar inmiddels is het de kerstavond lichtjestoer. We gaan immers ook weleens van de route af en namen zelfs twee keer een andere stad. De basis ligt echter nog steeds in Roermond.

 

We benaderden de lichtjestoer elk jaar een stukje professioneler. Dat begon toen we in 2002 een ledverlichte minikerstboom voor in de auto kochten. Dan ben je zelf ook meteen onderdeel van het lichtjesfeest. Er kwamen al snel speciale cd’s en inmiddels heeft de toer een passende spotifyplaylist. Op onze voorverwarmde autostoelen ligt tegenwoordig een schapenvacht en achterin staat een inklapkrat met 6 thermosflessen. Wat moet je zonder dubbelgetrokken rundvleesboullion, chocomel, glühwein, ossenstaartsoep en jägerthee? De alcoholische versnaperingen zijn natuurlijk niet voor de chauffeur. Daarnaast nemen we meestal kerstkransjes, minipasteitjes, tapasworstjes, gevulde eitjes, sneeën kerstbrood, gehakballetjes, kippenpootjes en dat soort kleine hapjes mee. Je bent toch wel even onderweg als je alle mooie versieringen de volledige aandacht wil geven. Voldoende proviand meenemen is echt een must.

 

We rijden zelfs na twintig jaar zeker niet als nonchalante toeristen rond. Bij elke fraai versierde woning wordt er geklapt en klinkt er een bewonderd ‘ohhhhhhh.’ Sommige bewoners zijn het wel gewend dat mensen even stil blijven staan voor hun huis en zwaaien vriendelijk naar de kinderen. Wonderlijk genoeg is er niemand die een potje op de oprit heeft staan. Jammer, want sommige lichtplannen zijn zo fraai dat we best een kleine financiële bijdrage zouden willen leveren. Natuurlijk doen de bewoners het in eerste instantie voor zichzelf, maar ze realiseren zich misschien niet hoeveel kerstvreugde anderen eraan beleven.

 

Tijdens de tocht stelt iedereen een top 3 van favoriete woningen samen. Zelf ben ik erg gecharmeerd van de ‘etalages’. Complete kerstdorpen achter het raam met schaatsbanen, rijdende treinen, zingende beren en met een beetje geluk ook bewegende kabelbanen. De kinderen stemmen vaak voor de wat grotere buitenobjecten in kleur. Versierde bomen, tuinhuisjes met druppelde ijspegels, knipperende rendierkuddes en fullcolour lichtslangen. Aan het eind van de tocht wordt de winnaar uitgeroepen en daar rijden we nog een keer extra langs.

 

Ik verheug me nu al op komende kerstavond. Misschien zie ik u wel, u kunt me herkennen aan een witte auto met een knipperende kerstboom op het dashboard. Toeter vooral ook even, dan toeter ik terug. Fijne Kerst!

 

 

 

 

 

Quirien van Haelen

Quirien van Haelen (1981) is dichter, docent en columnist. Hij publiceerde diverse dichtbundels, was columnist en presentator bij L1 en poëziecolumnist bij Radio 1. Vanaf het eerste nummer van HALLO Magazine schrijft hij columns voor dit platform, vaak met humoristische inslag. Zijn columns zijn populair van Nederweert tot Heibloem. Van Neer via Thorn naar Maasbracht. De Maas over en een bezoekje bij de Belgische buren waar zijn columns ook geliefd blijken te zijn.