1 mei, de Daag van de Arbeid is in väöl lenj eine vrieje daag. Ellie en ich ginge nao Mesjtreech. Mèt de auto tot in Bunde. Op ein parkeerplaats haoldje we de fietse van de draeger en de lètste tiën kilomaeter trapdje we nao Mesjtreech. De zón waas op häör bèst. De maedjes moke d'r neet allein eine Rökskesdaag van mer ouch eine Daag van de Decolletés en eine Daag van de Navels. Sommige deje het alle drie tegeliek, waat doorein gein gelökkig idee waas. Al betwiefel ich of se det in deze tied van woke-heid nog waal kins zègke. We ginge nao ein laezing in het Centre Céramique. Nao aafloup belandje we mèt ein gruupke miense op het terras. Dao waas drek kal zat.
Ein vrouw waas kwaod det mèt käöningsdaag in Limburg väöl en väöl miër manne ein lintje haje gekrege as vrouwe. Det vónj ze óniërlik. Het meiste vriewilligerswerk waertj gedaon door vrouluuj. Mer kaerels ginge mèt de meiste iër sjtrieke want manne make de deenst oet. Nemes sjprook häör taege, want ze haaj geliëk. Van de zoeëre lintjesraegen kwome we in de dröp van ein sjandalig katholiek verleje. De moder van de vrouw waas liëlik nöt op geistelike die moders nao ein bevalling de kèrkgank lete doon. Det waas ein aopebaar vernedering van vrouwe. Ze móste van de kèrk kinjer kriege waat allein mer ging mèt seks. Mer seks waas volges diezelfdje geistelike zunj.
Preesters haoldje moders nao de bevalling op, achter in de kérk väör de mès begós en lèdje häör mèt raar fratse en huichelechtig geprevel nao het Maria-altaor. Dao móste de zondaresse vergiffenis aan de Heilige Maagd vraoge. Mer die maagd waas verdomme zelf ein zondares. Ze haaj ein kindj gekrege det neet van häöre miens Jozef waas. Mèt dae kèrkgank veuldje de moder van die vrouw in Mesjtreech zich väör ein gans dörp gekleineerdj. Ein paar waeke later vroog pesjtoeër häör of d'r al eine noewe baby óngerwaeges waas. 'Miene miens wiltj neet,' haaj ze vengig geantjwaordj. 'Mesjien mót gae zelf èns aankómme, pesjtoeër.' Dae haaj zich noeët miër laote kieke.
2025, waek 19
