ColumnsBen Ubachs

Gedreijdje voot

Niks is heerlijker dan het met je vrienden overal en nergens over te hebben. Het leven is al serieus genoeg. Journaals en krantennieuws maken zelden vrolijk. De gemiddelde sterveling moet daarom af en toe de hort op en ouwerwets gaan ouwehoeren. Even geen rampennieuws of politieke stekeligheden in het vizier, en zeker geen sikkeneurige betweters in de buurt

Een prima remedie tegen de sores van alledag is om de frisse buitenlucht in te gaan, en weg te dwalen in een van kleur verschoten bos waar een voorzichtig sneeuwlaagje de ontwakende winter aankondigt. De seizoenen moeten gevoeld, geroken en vooral geproefd worden. Zuurstofrijke lucht naar binnen pompen is natuurlijk best gezond, maar een mens leeft niet van lucht alleen. Bewegen is prachtig, maar ook hier geldt dat overdaad schaadt. Op tijd rust pakken is erg belangrijk, zo veel is zeker.

Gelukkig kent Midden-Limburg plekken te over om neer te strijken. Honger kan er gestild worden, en dorst gelest. En seizoenbier leent zich prima voor dat laatste. Ambachtelijk gebrouwen heerlijkheden moeten regelmatig worden uitgeprobeerd. Elk van de vier seizoenen verdient een zorgvuldige studiereis en studeren doe je niet alleen. Twee weten immers meer dan één.
Je gaat dus naarstig op zoek naar een kenner en liefhebber, een zielsverwant, iemand die alles uit zijn handen laat vallen wanneer hij merkt dat zijn aanwezigheid hard nodig is voor advies en bijna eeuwigdurende bijstand.

Zo iemand is mijn goede vriend Erik. Het toeval wil dat onze smaakpapillen ongeveer uit hetzelfde DNA zijn gevormd, een ongekende evolutionaire toevalstreffer want familie zijn we niet. Die DNA-match heeft best voordelen bij het onderzoek naar bovengistende drank met een schuimkraag. Het bestellen verloopt bijvoorbeeld snel en efficiënt en dat vindt de kastelein ook erg prettig. Onze partners willen zeker op een zondagmiddag  mee maar houden het voor wat versterkingen betreft als wijze chaperonnes bij koffie en vlaai.

Kenmerkend van studie is dat kennis wordt vergaard. Kleur, smaak, hopsoort, gisting, mout, kruidigheid dienen nauwgezet en tot in den treure getest te worden. We kweten ons zorgvuldig van deze opdracht en ons gesprek kreeg na een glas of wat een zekere diepgang. Wereldproblemen passeerden de revue en werden in een handomdraai opgelost, en we verhaalden uitgebreid over eerdere sportieve prestaties. Erik vertelde hoe hij bij herhaling in zijn eentje de forellenvijver in Neeritter leegviste en alle andere vissers tot figuranten degradeerde; ondergetekende deed voor hoe hij 48 jaar geleden een wereldgoal in de achtste klasse onderafdeling maakte, waarbij vergeleken de kunsten van Ronaldo waardeloos gepruts zijn. 

En natuurlijk gingen alle wetenswaardigheden die mannen bespreken over tafel. Vroeger gebeurde dat in een rokerige antichambre met een forse bel cognac en dikke sigaar, nu zitten we als uitgelaten kwajongens te gekken in een bruin café.  De dames zien het berustend aan, klaar om in te grijpen. Maar we zijn van onberispelijk gedrag. We zijn educatief,  stichtelijk en vooral erg welbespraakt bezig met een vraag- en antwoordspelletje voor quasi whizzkids. Onze breinen hebben kennelijk in korte tijd een enorme groeistoot doorgemaakt. Seizoenbier hoort binnen het zorgpakket te vallen, zo veel is nu wel duidelijk.

Weliswaar sla ik de plank op enkele spitsvondige vragen van Erik helemaal mis en sta ik in de tussenstand hopeloos achter, maar mijn mooiste troef komt eraan. Ik vraag hem wat te vertellen over Dreyfus, de Franse legerofficier die voor spionage was veroordeeld. Emile Zola schreef er zijn befaamd protestschrift over. Erik hapte met smaak in de schuimkraag van een nieuwe tripel en keek me met de blik van een zegevierende Caesar misprijzend aan: “Der Dreifuss is gedreijdje voot !!!” brulde hij triomfantelijk en nam weer een flinke slok. Daar had ik niet van terug. Het café lag op een steenworp van de Duitse grens en zijn talenknobbel zat hem dwars.

Vandaar. Voor volgende vragen gaven de activiteitenbegeleidsters geen toestemming meer. In al hun wijsheid verzochten de dames de heren hen te volgen. De mannen van de wereld volgden dit advies lichtjes sputterend op. Zij troostten zich met de wetenschap dat snel een nieuw seizoen lonkt.

Ben Ubachs

Ben Ubachs werd geboren in Maastricht. Hij was journalist, ondernemer en is nu freelance schrijver. Sinds 2013 woont hij in Baexem. Daar kijkt hij met af en toe gefronste wenkbrauwen om zich heen. Mild en humorvol, af en toe ook wat scherper, legt hij in HALLO Magazine zijn indrukken vast en houdt de lezers een spiegel voor. Feiten en fictie vullen elkaar daarbij naadloos aan.