Op vrijdagnacht om twee uur stonden ongeveer 300 inwoners aangevuld met wat vastenavondsgekken uit ander dorpen te wachten op de mannen van Hoondervel. Ze hadden die avond het Limburgs Vastelaovend leedjesKonkoer gewonnen. Een unieke prestatie voor de groep uit Haelen. En dat werd die vrijdagnacht door iedereen samen met de zes leden van Hoondervel gevierd.
Een grote prestatie voor zes mannen die naar eigen zeggen geen noot kunnen lezen, geen instrument bespelen en niet kunnen zingen. Maar wel in de carnavalstijd optreden met een energie of ze iedere keer hun laatste optreden geven.
En die energie slaat iedere keer over op het publiek en tijdens het LVK op heel Limburg.
Ze leren ons ook een belangrijke les. Ze doen het niet voor het geld maar voor de lol. Wat ze verdienen wordt besteed aan de kosten voor het busje, de video en muziek opnames en wat andere onvermijdelijke kosten. Ze treden op omdat ze vastelaovesgekken zijn en al heel lang dikke vrienden. Een vriendenclub die lol met elkaar willen maken en ons daarvan willen laten meegenieten en meedoen. Maar ook zo verstandig zijn om alleen maar in het carnavalsseizoen en dan nog maximaal twee keer per dag op te treden. Zo houden ze het voor zichzelf maar ook voor het thuisfront leuk. Is dat niet de echte geest van Vastelaovend?
Als wethouder heb ik de eer om in veel kernen van de gemeente Leudal te komen op bonte avonden, prinsenrecepties en ander vastelaovendsbijeenkomsten. Ieder keer valt mij daar weer op hoe in elk dorp een groot aantal inwoners er samen voor zorgen dat vastelaovend gevierd kan worden.
Ze maken plezier met elkaar en laten ons daarvan meegenieten en meedoen. Dat doen ze door te regelen dat alles goed verloopt, door op te treden, te zingen of gewoon door mee te doen.
En dat in een tijd waarin gezegd wordt dat iedereen individualistisch geworden is. In een tijd waarin iedereen het te druk zou hebben en we geen tijd meer zouden hebben voor elkaar. In een tijd waarin de jeugd alleen maar achter een beeldscherm zou zitten of op een telefoon zit te spelen. In een tijd waarin alles alleen maar om geld zou draaien en niemand meer iets voor niets zou doen.
Het zou toch mooi zijn als die gemeenschapszin die ieder jaar weer spontaan ontstaat in de vastelaovendstijd ook de rest van het jaar kunnen vasthouden.
Dat we ook de rest van het jaar elkaar als medemens zien waar je lol mee kunt maken zelfs als je elkaar minder goed kent. Dat we ook de rest van het jaar spontaan zorgen dat iedereen mee kan doen in onze gemeenschap.
Dat we vele vrijwilligers waarderen voor die inspanningen om de gemeenschap te laten genieten in plaats van hen te wijzen op wat er niet goed gaat.
Frans Pollux schreef in zijn column in de Limburger dat Hoondervel nu moest stoppen met het meedoen aan het LVK. Mooier kon het niet worden nu hun droom was uitgekomen om het LVK te winnen. Ik hoop dat ze zich er niks van aantrekken. Ze kunnen geen noot lezen. Ze kunnen geen instrument bespelen. Ze kunnen zelfs niet zingen. Maar als je dan toch met groot enthousiasme wat overgeslagen is op heel Limburg een leedjeskonkoer wint en zelf ieder optreden leuk blijft vinden en daarvan de hele gemeenschap laat meegenieten en meedoen dan mag Hoondervel van mij ieder jaar het LVK winnen.
Ik krijg daar in ieder geval Hoondervel van.
Hoondervel hartelijk gefeliciteerd en bedankt voor jullie bijdrage aan onze Limburgse vastelaovend
