ColumnsFrits Criens

SJIET

Ellie en ich wore gelandj in Weesp op ein terras aan de Vecht. Baove ós zorgdje ein aafdaak van drie hoeëg buim väör keule sjeem. We zote good. Dao waas zat te belaeve. De serveerster waas erg jónk en kós neet ónger de veut oet. De man aan het täöfelke naeve ós besjtèldje eine cola en ein Italiaans bruedje. De cola kwoom drek, het bruedje bleef intrintj ein half oer óngerwaeges. De serveerster zat de tejjer väör de man neer. Dae knikdje en keek impessant op zien horloge. Het maedje versjödje gein oer. Begreep het neet waat de man wool zègke? Of haaj het sjiet aan het wachte van de klantj?

 

In het wegloupe trok het achter aan zien rökske. Det waas inderdaad nogal klein  oetgevalle. Mesjien waas het kindj in korte tied hel gegruudj en haaj het gein gelaeg gehadj väör get noets te koupe. Het waas ouch zón drök terras. De man wool aan zien aete beginne mer keek hulpeloos op nao Ellie en mich. Het Italiaans bruedje waas laeg, zónger belégk. Mesjien haaj emes det d’r aaf gesjoebd? Zooj het daoväör Italiaans bruedje heite? De man winkdje het maedje, leet het bruedje zeen en vroog netjes of hae de cola moch aafraekene. De reactie van het maedje waas net zoeë laeg as het bruedje. Gein excuus. Gein väörsjtèl väör het probleem op te losse. De klantj is käöning. Dees serveerster haaj sjiet aan de käöning.

 

Óngertösse waas d’r väöl opónthaod van plezeerbuetjes op het water. Vlak bie waas ein ophaolbrögk. Dao sjtröpdje het zich. Eine boer mèt ein zeiktón achter ziene traktor sjpaot het dèk van de ophaolbrögk met water naat. Prachtig beeldj waas det. Links en rechts sjtóng op de waeg ein kapitaal aan auto’s. Al dae deure techniek mós braaf wachte tot eine boer mèt eine traktor klaor waas mèt zien werk. Allemaol vanwaege ein aojerwetse ophaolbrögk woeë de ter van begós te drieve. Op het water loog väör nog väöl mier geldj aan techniek te wachte. De zón haaj d’r sjiet aan. Natuur is soms ein jóng serveerster mèt ein te kort rökske.

 

2018, waek 32

Frits Criens

Frits: stadsdichter van Leudal, publiceert proza, poëzie, light verse en toneel in ABN en dialect. Zijn column Modertaal was bijna een kwart eeuw lang een van de hoogtepunten in Dagblad de Limburger. Ernst en humor zijn twee gelijkwaardige elementen in zijn werk, dat helder is en direct. Criens is een innemend performer en verteller die lezers en luisteraars boeit en meeneemt in zijn gedichten en verhalen.