Bie de dokter in Häör zoot eine aoje man in de wachtkamer. Hae kós mich waal, want hae kaldje mich drek aan wie ich mich taege-äöver hem zat. 'Det waas sjoeën väörig jaor.' Ich keek hem vraogendj aan. 'Det tonieël op het kesjtiël,' zag hae. 'Man, waat höb ich genaote.' Hae haaj het äöver 'In de geist van graaf Filips.' het sjtök det ich zelf höb gesjreve. 'Det waas zeker hiel sjoeën,' zag ich. 'Mer in september kumtj in Haelen op de Sjpik ein sjtök det net zoeë sjoeën is. Allein angers, äöver de aorlog en het verzèt.' Hae leet mich neet oetkalle. 'Dao höb ich al kaertjes väör. Ich haop allein det ich det nog haol.'
Det waas ein antjwaord woeë ich sjtil van waerdje. Zoot ich taegeäöver eine miens dae wis det het waas aafgeloupe? Ich dors het neet te vraoge. Det hoofdje ouch neet. 'Zoeë lang as ich weit,' ging hae verder, 'aet ich sjmörges gebraoje herste, mèt twië bótterhamme. Witte mik mèt zjwart broeëd, flink gesoptj in het vèt.' Hae keek d'r hiel dreuvig bie. 'Det vónj ich vreuger lekker,' zag ich. 'Det is noe ouch nog lekker,' ging hae verder. 'Mer de dokter haet het mich verbaoje: gein witte mik mier, gein vèt en dus ouch gein herste. Mien bloodvate, miene blooddrök, mien cholestorol, niks dougtj mier aan mich. As ich mien aete neet veranger, gaon ich doeëd. Ich höb d'r geine aard mier aan väör mich sjmörges aan taofel te zitte. Gries mik mèt geitekiës, dao waertje eine miens sjagrijnig van.'
Ich sjadje hem achter in de sevetig. 'Waem zaet det gae doeëd gaotj?' vroog ich. 'De dokter. As ich neet angers gaon aete, is het aafgeloupe mèt mich.' Waat mós ich dao op zègke? 'As gae waal angers gaotj aete, gaotj gae ouch doeëd. Det weit ich hóngerd procent zeker.' Ich zag het ein bietje lóchte, mer of hae det haaj begrepe? 'Bès doe ouch dokter? Des doe det zoeë zeker wèts?' Ich sjödje de kop van nae. 'Waat jaomer', zag hae. 'Angers kwoom ich in het vervolg bie dich op sjpraekoeër.'
2019, waek 24
