En noe gans get angers in Modertaal: de TOPO. TOPO is ein aafkorting van 'toponiem'. En det beteikentj 'plaatsnaam'. Mèt plaatsname kins se rijme: 'Gaer nao Naer'; 'Ame, zag de köster van Zjwame taege pesjtoeër van Neel dae de bóks oet veel.' Of: 'In Haelen betale ze mèt aerpelesjale.'
Het lètste waord van de TOPO is eine plaatsnaam, mer dae naam mót in het gedicht get angers gaon beteikene. Beväörbeeldj: Mam zaet det ich óntzettend leeg, ich dink de ich mich mörge BEEG (Grevenbicht). Of: Ich veel mèt de vot in de däör, want dae sjtier pakdje mich op de HÄÖR (Horn). Het apaarte is ouch det de naam van die plaats op ein foto mót sjtaon. Beväörbeeldj ein beeldsjermfoto van die plaats op ein landjkaart, of van Google maps, of van ein bord langs de waeg. Dae naam kan gesjreve sjtaon in het ABN, Limburgs, Frans, etc. As het mer letters oet oos alfabet zeen. Hie miene derdje TOPO in het dialect.
Die dialyses gaon mich taegesjtaon
Mót det mien laeve lang zoeë blieve gaon
En mörge mót ich potverdorie weer
Wanniër kumtj die belaofdje donor
Het lètste waord, dao moogs se creatief mèt ómgaon wie het väörbeeldj liëtj zeen. Mer aan de plaatsnaam zelf moog neet geknoeëdj waere. Hie baove is d'r ein gans waord väör gezatte. Ein paar letters kan ouch. Dan kries se dit. Miene twiëdje TOPO in het Haeles.
Ich höb het neet zoeë op dae rare kaerel
Hae zingtj zoeë vals wie eine kranke maerel
Waat zeuktj dae hie in Wèssem bie het koeër
Dae duit mich väöl te diek en väöl te sj
De TOPO haet mer veer regels: de iërste twië rieme same, en de lèste twië ouch. De maot dan van het gedicht? Laes dees väörbeeldje ein paar kier hel-op en dan wiestj het zich vanzelf. Hie miene iërste TOPO in het plat. En dan zelf aan de sjlaag.
De broed haaj net häör jao-waord al gegaeve
Mer häöre broedegom bedach zich aeve
Nao twië minute klónk zien stum gans sjtilig:
Het hoes is klaor, meneer ... dus jao, waat
2023, week 29
