VerhalenLeon Moonen

Verhalenreeks: In de voortuin

Roggel / Leudal

Natuurlijk een kabouter is een prachtige tuindecoratie, maar wij zijn in onze regio vooral op zoek naar bijzondere (kunst)objecten in de voortuin.

Pastoor Schippersstraat 38 Roggel

Op de Pastoor Schippersstraat 38 in Roggel treffen we in de voortuin een worstelende sculptuur aan. Althans, dat vermoeden hebben we op het eerste oog. Als blijkt dat we te maken hebben met de voortuin van voorman Jan Klompen (65) van het Limburg Festival, gaat de fantasie met ons aan de haal. Het kunstwerk is natuurlijk de steengeworden dagelijkse strubbeling van de festivaldirecteur met subsidiegevers en sponsoren om het Limburg Festival op de rails te houden. Misschien wel een verbeelding van het gevecht dat Klompen als artistiek entrepreneur voert om, in een tijd van cultuurvervlakking, zijn unieke theateruitvoeringen op bijzondere locaties steeds te laten opvallen. 

    'Ho ho', remt Klompen af: 'Je draaft door, want het zijn geen worstelaars, maar dansers.'

Het beeld blijkt het afstudeerproject aan de Kunstacademie Maastricht van de eveneens uit Roggel afkomstige en bekende kunstenares Thea Houben te zijn. Volgens Klompen heeft de beeldhouwster inspiratie gezocht in de dansuitvoeringen van het 'Ballet van de XXste Eeuw', een balletgroep opgericht door de Franse choreograaf Maurice Béjart. 'Ik heb Thea een paar jaar geleden geholpen met haar verhuizing. Maar nu weet ik niet meer of Thea of ik heb gezegd dat dit beeld verdomd mooi in deze wildtuin zou staan', verklaart Klompen de aanwezigheid van het kunstwerk in zijn voortuin.

 

In bruikleen, dat wel. Klompen heeft er overigens geen enkele moeite mee dat ik worstelaars in het beeld heb gezien.

'Kunst is wat jezelf creëert in jouw geest' zegt hij.

Hij is namelijk overtuigd dat je kunst niet in een dwangbuis mag persen. Waar we het in ieder geval over eens zijn is dat het kunstbeeld de voortuin heeft veranderd. Dat is wat kunst op zijn minst moet doen: een verandering teweegbrengen. We stellen de vraag of de organisatie van het Limburg Festival een worsteling dan wel een dans is.'Het theaterfestival is de laatste jaren enorm gegroeid en als organisatie zijn we een beetje achterop geraakt', beweert Klompen. 'Het is dus wel een worsteling om dat weer bij te trekken.' Klompen zegt verder dat het coronavirus natuurlijk ook voor veel onzekerheid zorgt. 'Op dit moment organiseren we voor 2021 alsof het licht op groen staat, maar of het festival in de zomer daadwerkelijk doorgaat, is natuurlijk sterk afhankelijk van Mark en Hugo', verwijst hij naar de besluiten van het kabinet. 'Wat de coronacrisis wel duidelijk heeft gemaakt is de noodzaak van cultuur', vindt Klompen. 'Maar het festivalteam en ik organiseren het theaterevenement met de energie, levenslust en het enthousiasme van een danser', besluit hij.