Hallo Magazine portretteert jonge mensen die ambitie en passie inzetten om hun doelen na te streven. Deze maand staat de schijnwerper gericht op Lara Meeuwissen uit Nunhem die haar droombaan bij het Nederlands Dans Theater heeft gevonden
Nunhemse Lara Meeuwissen heeft haar droombaan gevonden
“Toen ik aan mijn opleiding begon wist ik niet eens dat dit werk bestond”
Op twee krukken strompelt Lara moeizaam naar de eettafel in het huis van haar ouders in Nunhem. Tijdens het turnen, naast dansen een van haar favoriete hobby’s, is Lara van de 1.20 meter hoge balk gevallen en heeft daardoor een zware knieblessure opgelopen waardoor operatief ingrijpen noodzakelijk was met een nieuwe kruisband tot gevolg.
Lara Meeuwissen, die vanwege haar baan bij het Nederlands Dans Theater tegenwoordig in Den Haag woont, revalideert nu thuis in Nunhem onder het wakend oog van haar moeder.
Lara, een ranke verschijning met kastanje bruin haar, werd in november 1996 geboren en zij is volgens haar moeder één minuutje jonger dan haar tweelingbroer Tom.
Na acht jaar onderwijs op basisschool de Leerlingst in Haelen ging Lara naar Sint Ursula in Horn.
Na het behalen van het HAVO-diploma besloot ze na lang wikken en wegen zich in te schrijven voor de opleiding Sport - Gezondheid en Management aan de HAN te Nijmegen. Een studie die ze na vier jaar succesvol afrondde.
“Bij buitenlandse trips regelen we écht alles”
Lara: “ Ik ben al van jongs af aan bezig met dansen, turnen en later ook met ballet. Ook in fotografie ben ik best geïnteresseerd dus ik heb ook nog overwogen naar de Kunstacademie te gaan.
Uiteindelijk is het toch Sport,Gezondheid en Management in Nijmegen geworden en die opleiding heeft mij deze uitdagende baan bij het Nederlands Dans Theater in Den Haag opgeleverd.
Tijdens de opleiding heb ik vier maanden gestudeerd in de Verenigde Staten met als doel het Amerikaanse sport- en onderwijsmodel te leren kennen.
In Amerika is sport pas belangrijk, ongelooflijk! Ik heb daar zelf ook veel aan sport gedaan o.a. aan wallclimbing. De jaren dat ik in Nijmegen studeerde,ben ik gewoon bij mijn ouders blijven wonen omdat ik graag bij mijn familie en vrienden in de buurt was.
Zodoende kon ik ook in mijn eigen omgeving blijven dansen en turnen. Ik heb ook stage gelopen bij het Nederlands Dans Theater en daar kreeg ik allerlei taken op het terrein van management.
Die praktijkperiode heeft mij tot mijn grote verrassing deze mooie baan opgeleverd.
Bij het NDT, het Nederlands Dans Theater ben ik samen met anderen verantwoordelijk voor de gehele organisatie rondom de voorstellingen in binnen- en buitenland. Bij buitenlandse trips regelen we écht alles; de vliegtickets, de transfer naar de hotels, de hotels zelf natuurlijk, de gastenlijsten en alle andere vaak onvoorziene zaken. Zo moest ik tijdens ons verblijf in Japan voor een van onze dansers, die uit vele verschillende landen afkomstig zijn, met spoed een tandartsafspraak maken maar daar had ik wel even een tolk voor nodig”, lacht Lara. “ Door deze baan heb ik al heel wat van de wereld gezien. Mijn werk bracht mij o.a. al naar Taiwan, Japan, Amerika en naar een aantal Europese steden waaronder Parijs en Kopenhagen en ook komend jaar staan er weer buitenlandse trips op het programma.
“Wij ‘ontzorgen’ de dansers zodat zij zich alleen met dansen bezig hoeven te houden”
Het is echt een super leuke baan. Toen ik aan de opleiding begon had ik er helemaal geen weet van dat dergelijk werk bestond. In het buitenland heb je echt te maken met grote cultuurverschillen. In Japan en Taiwan moet je ons westers ongeduld beteugelen. Je moet er echt héél veel geduld hebben. De mensen zijn er ook heel gedienstig en ze behandelen je met respect. Amerika is echt een land van heel veel regels in de theaterwereld. Je moet daar vooraf heel goed over nadenken en heel bewust allerlei zaken plannen. In het buitenland ben ik in principe ook bij alle voorstellingen aanwezig. In het begin dacht ik wel dat ik ook wel eens zelf zou willen meedansen op het podium, maar nu niet meer.
Het is een fysiek zware baan in een best harde wereld. Dansers zijn naast artiesten ook echte topsporters!
Laat mij maar regelen; dan ben ik op mijn best.”
Door Pieter Knippenberg
