'We mótte ein noew bóks väör dich gaon koupe,' zag Ellie. Det se d'r mèt Kerstmis fatsuunlik bie löps. Het haaj geliek, zelf laot ich zón zake gemaekelik op häör beloup. In de hiërezaak wore mier mansluuj die d'r mèt Kerstmis fatsuunlik bie móste loupe. Eine aoje miens sjtóng ein bietje bedreufdj bie de bókse. Zien dochter waas de rekke aan het aafsjume. Ich zoog zoeë väör mich wie det waas gegange. 'Pap, gae höbtj niks mier väör aan te doon. Gae louptj d'r mèt Kerstmis väör sjanj bie.
' Natuurlik haaj de dochter geliek, mer hae veuldje zich behanjeldj wie ein klein jungske.
Vanaaf det zien vrouw doeëd waas, haaj hae nog minder te vertèlle as wie ze laefdje.
'Is dees bóks neet good dan?' haaj hae gevraogdj. 'In de kast hingtj d'r nog zoeë ein.' Zien dochter haaj hem laote kalle. 'Pap, noe kiek èns hie. Die plekke óm uer gulp. Die krieg ich d'r echt neet mier oet. Dao zitj gaaroets gein model mier in die bóks. Waat zooj mam daovan gezagdj höbbe?' Taege det lètste argument haaj hae niks mier kinne inbringe. De dochter haaj hem mètgesjleiptj nao ein zaak woeë hae ónröstig waerdje van de muziek en de drökdje. Zien vrouw zooj gezagdj höbbe: 'We kómme eine angere kier waal trök.' Mer zien dochter haaj neet väöl tied en zat door. 'Pap, pas dees èns.' Hae sjödje ziene kop en zag: 'Die is te greun.'
De dochter kreeg het al benauwdj. 'En dees dan, dezelfdje maot.' Hae sjödje weer ziene kop: 'Det is ein broen.' De dochter sjloog de ouge nao de hemel. 'Dees dan? Gries. Zoeë höbtj gae d'r vreuger ouch èns ein gehadj.' Hae sjödje weer ziene kop. 'Det was ein anger saort gries.' Ich haaj compassie met de vrouw die het good maendje mèt häöre vader mer niks good kós doon. Ich haaj ouch compassie mèt de vader. 'Estebleef, pap, pas tenminste èns ein bóks.' Hae sjödje weer ziene kop. 'Pap, estebleef noe. Waat zooj mam daovan gezagdj höbbe?' Hae keek nog bedreufdjer en zag: 'We kómme volgendj jaor Kerstmis waal trök'.
2019, waek 51
