Hoe een klein woord als ‘aandacht’ soms van onschatbare waarde kan zijn. Het thema ‘aandacht’ vraagt in relaties en in je werk continue om aandacht. Want wat is een ont-moeting zonder oprechte aandacht. Wat betekent aandacht in je persoonlijke relatie en hoe bewust ga je hiermee om? In mijn dagelijks leven ontmoet ik veel leuke, lieve en inspirerende mensen. Mensen die mij spiegelen en om mijn aandacht vragen. Elke keer opnieuw heb je de keuze om bewust aandacht te schenken of in je haast voorbij te lopen. Bijvoorbeeld als je op straat loopt en je komt iemand tegen, is het een kleine moeite om te groeten. Laatst liep ik op weg ergens naar toe en zag ik een oudere man de stoep vegen. Het was mooi weer dus hij deed dat in zijn hemd.
Zo’n hemd dat mijn vader vroeger ook droeg, wit en zonder mouwen. Ik liep voorbij en vroeg me af waarom de man die stoep veegde, daar deze toebehoorde aan een winkel.
Ik draaide me weer om en begon een gesprekje. De man keek op en leunde op zijn bezem. In een paar luttele minuten vertelde hij mij over zijn lieve vrouw die onlangs overleden was en dat ze zo’n 50 jaar bij elkaar waren geweest. Hoe ze elkaar ontmoet hadden, hoe de slechte boodschap als een donderslag bij heldere hemel was ingeslagen. Hoe hij in de laatste minuten haar hand had vastgehouden en hoe zeer hij haar mistte. Het vegen van de stoep (die dus niet van hem was) gaf hem een reden om naar buiten te gaan en mensen te ontmoeten. Nee hoor, hij was niet zielig waarop hij me met zijn mooie blauwe ogen verdrietig aankeek. Hij had de liefde gekend!
Ik bedacht me hoe waardevol dit moment voor ons beide was en gewoon geen woorden meer nodig had. Ik raakte zijn arm even aan bij het afscheid en bedankte hem voor het bijzonder, persoonlijke gesprek. Zo eenvoudig en waardevol kan aandacht dus zijn. Een moment van ont-moeten geeft glans aan de dag. Hoe mooi zou het zijn als we hier elke dag even bewust bij stil zouden staan en niet zomaar aan iemand voorbijlopen, maar ervoor kiezen om even stil te staan.
Dit geldt ook voor je persoonlijke relaties, die vragen ook voortdurend om aandacht. Je leeft je leven samen en gaat ervan uit dat het normaal is dat je je leven samenleeft. Denkt niet meer na, wanneer je de ander dagelijks ontmoet en loopt voorbij aan wat misschien nodig is. Relaties vragen om onderhoud, zijn nooit af en vragen dan ook om een APK (algemene periodieke keuring). Weet je nog wel wat de ander bezighoudt en bezielt? Zie je de ander nog? Ben je (nog) beschikbaar of bereikbaar en hoe aandachtig is jouw aanwezigheid?
Natuurlijk is de eerste verliefdheid allang vervlogen en platgeslagen in dagelijkse routine. Hoe dan ook, dat alles wil niet zeggen dat je niet meer je best hoeft te doen. Zeker niet omdat elke levensfase weer om een andere onderhoudsbeurt vraagt. Als onderdelen slijten, is het logisch dat je ze vervangt of repareert. Zo vraagt een relatie, na het verstrijken van de garantie ook om aandacht. Oprechte interesse in hoe het met de ander gaat, voorkomt veel (emotionele) schade. Vaak zelfs onherstelbare schade en dan belandt ‘het voertuig’ soms zelfs op de sloop.
‘Niet gezien en niet gehoord’ is de meest voorkomende ‘ziekte’, een ‘sluipmoordenaar’. Afgedankt zonder pardon afgevoerd, met alle gevolgen van dien. Herkenbaar? Hoe komt het dan toch dat we soms zo roekeloos omgaan met wat ons dierbaar is. Zonder aandacht gaat elk levend wezen dood.
Als we met vakantie zijn en de plantjes krijgen geen water, kun je bij thuiskomst nieuwe kopen. Als we elkaar niet meer zien in hoe mooi we in werkelijkheid zijn en de intentie om elkaar echt te ont-moeten, dan dooft het vuur in de relatie. Aandacht is het grootste geschenk wat je jezelf en de ander kunt geven, want alles wat aandacht krijgt groeit en zorgt zelfs voor liefdevolle herinneringen, net zoals bij de man in zijn hemdsmouwen. Puur en onvervangbaar, zelfs na 50 jaar.
