ColumnsJohn Hölsgens

Column : In Gods naam, door John Hölsgens

Midden Limburg

Ook door Huize Hölsgens ging een zucht van verlichting die bewuste zaterdagnamiddag, toen eindelijk de beslissing viel na wat al treffend omschreven is als ‘een VAR-moment van tachtig uur.’ Vier jaar nadat ik op slag letterlijk misselijk was geworden na het veroveren van de macht door Donald Trump, lijkt de meerderheid van het Amerikaanse volk net op tijd tot inkeer gekomen.

Daarmee zijn we van een hoop problemen natuurlijk nog niet verlost, maar wel van een man die de situatie er nu niet bepaald beter op maakte. Het enige waar ik dit abject heerschap misschien wel dankbaar voor moet zijn, is dat hij mijn aandacht weer eens vestigde op een probleem dat in onze eigen regio net zo speelt als in de Verenigde Staten. Misschien nog niet zo sterk, maar dat is slechts een kwestie van tijd. Net als met het overwaaien van rock ‘n roll of die flauwekul van Halloween.

U heeft Trump ook wel met een bijbel zien zwaaien nadat hij zijn ordetroepen een vreedzame demonstratie op een kerkplein uiteen had laten slaan. Evangelische christenen vormden dan ook een cruciaal segment van zijn electoraat. Trump verklaarde er zelfs een ‘diepe band’ mee te hebben. Zijn voormalige advocaat Michael Cohen had iets andere ervaringen. In zijn boek ‘Disloyal, a Memoir’ beschrijft hij hoe de president, nadat hij tijdens een ontmoeting met de kerkelijke leiders samen met hen gebeden had, aan hem vraagt: ‘Kun je je voorstellen dat mensen in die bullshit geloven?’

Waar of niet, het misbruik van het geloof voor politiek gewin is niet exclusief voorbehouden aan een Amerikaanse ‘pussy grabber’. Het is bovendien van alle tijden. U vindt het waarschijnlijk niet verrassend, zeker niet na mijn humanistische pleidooi van enkele maanden geleden, dat ik een groot voorstander ben van een scheiding tussen kerk en staat en daarmee tussen kerk en politieke partijen. En dan niet alleen in Iran. Het vermogen om voor het goede te kiezen en het kwade af te wijzen, zo betoogde ik al, is naar mijn idee niet afhankelijk van een geloof of een niet-geloven.

Het is er mij hier ook niet om te doen christelijke partijen te pesten. Want waar andere mensen ‘zelfs’ een Turk of homo onder hun beste vrienden hebben, heb ik een CDA’er in mijn Facebooklijst. Maar nadat die partij al bijna ten onder ging aan de gedoogconstructie van het kabinet Rutte I met de PVV, volgde meer recent een verrassende samenwerking om Brabant te besturen samen met Forum voor Democratie. Ook in Maastricht werd onder leiding van een prominente CDA’er een extraparlementair bestuur verzonnen, in collaboratie met dezelfde club die ook Willem Engel en zijn viruswaanzin de Tweede Kamer binnen liet sluipen. En dus moet u ook niet raar opkijken als u op Twitter berichten tegenkomt van lokale raadsleden die weliswaar namens het Democratisch Appel met de grote ‘C’ op die gemeentelijke zetel zitten, maar middels het favoriete medium van Trump louter een extreemrechts geluid vertolken. Het is allemaal niet verboden, ik weet het. Althans tot op zekere hoogte. Ik wil alleen maar aangeven dat het met God en Onze-Lieve-Heer bar weinig te maken heeft. Laat staan met een christelijke moraal.

Ik moet wel eerlijk toegeven dat mijn respect voor ChristenUnie-fractievoorzitter Gert-Jan Segers juist met de minuut groeide, in een tv-debat waarin hij islamitische religieuze leiders opriep zich uit te spreken voor vrijheid van meningsuiting. Segers stelde zich kwetsbaar op, gaf toe dat ook hij zich soms gekwetst en beledigd voelde door cartoonisten, columnisten of cabaretiers. Maar hij stond toch pal voor hun rechten, hun functie én voor de democratie in het algemeen. Dat was mooi van hem. Maar laten we dat nu vooral niet gaan gebruiken om uit te leggen waarom de ene God beter is dan de andere, want daar zijn al meer dan genoeg oorlogen over gevoerd. En ik wilde u nu juist een vredige kerst toewensen. Met of zonder God, dat maakt in eigen huis of kerk niet zo veel uit. Maar bevrijd Hem alstublieft in zijn eigen naam van onze aardse volksvertegenwoordigingen.

Sluit u dit chaotische jaar nu maar met vertrouwen af, dan leg ik u de volgende keer uit waarom het vanaf 2021 allemaal toch nog goed komt met de wereld...

 

 

 

quote

 

‘Kun je je voorstellen dat mensen in die bullshit geloven?’

John Hölsgens

John Hölsgens wonende in Roermond is geboren en getogen in Heythuysen. Hij publiceerde twee dichtbundels en een boek met verzamelde columns onder de titel ‘Op de Korrel’. Hij is vaste huiscolumnist van ‘Niet Direct’, het literaire podium van de Stichting Kunst en Cultuur Leudal en levert bijdragen aan radio-programma’s van 3ML.