Väöle. De LVK- toer deej het dörp as lètste aan, mèt de LVK-bös. Ellie en ich wore d'r as iëregaste bie. Zoeë kums se nog éns örges. Vastelaovesvereiniging Ut Dartele Veule bestóng 6 x 11 jaor. De receptie waas väörbie, mer de fiësttent waas nog boemvol. We ginge nao binne. De muziek van de diskjockey waas ónplezerig hel. En dan zègk ich het nog hiel erg netjes. Vol goje mood wèrkdje we ós mèt het gezelsjap nao väör. Mer Ellie en ich moke ós weer flot nao achter. We höbbe allebei twië huerapparate en het risico väör blievendj douf te waere waas ós te groeët.
Achterin waas het troewes te doon. Vereiniginge oet anger dörpe probeerdje, äöver de terreur van de diskjockey haer, mèt ein te kalle en lete zeen waat naobersjap is. Ein prachtig gezicht, al die Prinse, adjudante en narre mèt häöre Raod van Èlf en aanhang. Ze klopdje zich in het väörbiegaon royaal op de sjouwers, proosdje, lachdje en as ze zich efkes later weer taegekwome, deje ze hetzelfdje nog èns.
Dees miense veerdje de vastelaovendj wie vastelaovendj is bedoeldj.
Effe alles vergaete en laeve asof het mörge aswoonsdig is. Hie mook vastelaovendj de miense ein. De tap sjtóng gein moment toe. De aafdeiling mèt bruedjes frikandel waas ein goudmien.
Het veel mich op wie klein van sjtök ich waas, asof ich tösse ein ras van reuze terecht waas gekómme. Sjtrang kaerels van taege de twië maeter, mèt sjouwers twië kier zoeë breid as die van mich, mèt sjoete van henj woeë eine baeker beer ónzichtbaar in verdween. De vrouwe wore naovenantj: sjtevig en bläökendj van waeldje. Óndanks de herrie haaj ich mich aan de kal gemaaktj mèt Prins Ralf I van de Ruuk oet Blitterswiek. Prachtige verhaole haaj dae te vertèlle. Óngertösse det ich loesterdje, kwoom ein jóng moder naeve mèt eine baby taege häöre boezem gedröktj. Het wicht waas hoeëgoet zès waeke, sjadje ich: de vrouw waas häöre boek nog neet gans kwiet.
Ich sjrók: welk gevaor leep det kindj in dees hèl van herrie?
Mós ich dao get van zègke? Väör hetzelfdje geldj wore al die vruntjelik reuze dan inèns neet mier zoeë vruntjelik. Ómdet de vrouw tösse het volk verdween, leet ich het d'r mer bie. Ralf I vertèldje net det ziene opa de Ruuk haaj opgerichtj, wie die moder trökkwoom. Noe zoog ich de baby tegooj. Ein net Väölke mèt prachtige oerbesjermers op. Het kindj loog cóntent te sjlaope, het köpke op de borste van zien moder. Ein sjoeëner kösse waas d'r neet. Ich haaj gaer wille rule: geine last van de diskjockey en de bèste plaats van de ganse fiësttent.
2020, waek 6
