Ellie ging in de boerderiewinkel nao binne väör greuntje en fruit te koupe, ich wachdje boete bie de fietse. Efkes later reej eine kleine auto de parkeerplaats op. De chauffäör waas eine bekindje, dus ich zag: ‘Ha Harrie, ich zeen dien foto’s regelmaotig op facebook.’ De man keek mich effe aan en zag: ‘Zal ich dich èns get zègke? Ich höb nog ein klassefoto oet 1933.’ Ich keek hem vraogendj aan. ‘Jao,’ zag hae. ‘En dao sjtaon neet alle kinjer van de klas op. Noe höb ich naogevraogdj bie eine van die aafwezige wie det kwoom. Wèts se waat dae vertèldje? Ederein dae op de foto wool, mós ein kwartje betale. Dao wore hoeshaojes mèt twië of drie wichter in de klas. En mèt veer gölje loeën per waek, waas drie kwartjes neet te betale.’
‘Noe hèls se mich väör de gek,’ zag ich. ‘Doe bès óngevier aeve aod as ich. Doe bès toch Harrie O,’ vroog ich väör de zekerheid.’ Het waas miene Harrie dus neet, mer emes dae väöl op hem leek. De man zag ziene naam. Laote we zègke Harrie 2. ‘Ich zeen d’r väöl jónger oet as mien veerennegetig,’ zag hae. ‘Mer ich bèn van 1927.’ En toen begós hae te vertèlle. Zien gans laeve haje Ellie en ich te huere gekrege, as we neet wiejer haje gemótte. Het ein verhaol nog interessanter as het anger. Van zien vader beväörbeeldj. Dae mós het maedje neet woeë Harrie 2 mèt vriedje en leet det merke ouch.
Toch trouwdje die twië mèt ein. Häör iërste kindj waas drek ein jungske. Det waerdje op de traditioneel maneer verneumdj nao de vader van Harrie 2. Vanaaf det moment sjloog dae vader óm wie ein blaad aan eine boum. Inèns waas d’r gein baeter vrouw as zien sjoeëndochter. Taege ederein sjtuudje hae det zuuj zoeë fien waas in het hoeshaoje, zoeë good zorgdje väör häöre miens en het kindj en zoeë lekker kós kaoke. ‘Allein,’ zag Harrie 2, ‘haet mien vader det noeët gezagdj taege mien vrouw.’ Het waas hem aan te zeen det die pien ein laeve lang doertj.
2021, waek 29
